|
Skocznia narciarska im. Zdzisława Hryniewieckiego
Skocznia narciarska im. Zdzisława Hryniewieckiego – nieistniejąca już normalna skocznia narciarska w Szczyrku – Salmopolu, w Beskidzie Śląskim. Funkcjonowała od 1984 roku do połowy lat 90. XX wieku. Znajdowała się przy końcowym odcinku serpentyn szosy ze Szczyrku na Przełęcz Salmopolską, na wysokości ok. 870 m n.p.m. Najazd skoczni był drewniany, oparty na betonowych podporach. Obiekt zawierał drewnianą wieżę sędziowską[1]. W budowie skoczni uczestniczyli m.in. przedstawiciele klubów LKS Wisła-Istebna, KS „Start” Wisła i Olimpia Goleszów[2]. Njazd skoczni był drewniany, ustawiony na betonowych podporach[3]. Obiekt otwarto 31 grudnia 1984 roku. Odbyły się wówczas zawody z udziałem 30 skoczków. Konkurs wygrał Tadeusz Fijas (z pierwszym rekordem obiektu – 75,5 m), drugie miejsce zajął Henryk Tajner[4]. W późniejszych latach wydłużono najazd, co pozwoliło na oddawanie dłuższych skoków. Punkt konstrukcyjny skoczni był umiejscowiony na 85. metrze, zaś odległość sędziowska wynosiła 89 metrów[5]. Skocznia była dobrze oceniana ze względu na dogodne położenie (długo utrzymywał się na niej śnieg, otoczenie lasu chroniło przed silnym wiatrem). Wadą obiektu był brak zaplecza, w tym wyciągu dla zawodników[1]. W 1989 i 1995 roku obiekt ten był areną mistrzostw Polski seniorów w skokach narciarskich, w 1989 roku także miejscem zmagań o mistrzostwo Polski w kombinacji norweskiej[6][7]. Dzięki homologacji Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) na skoczni mogły być organizowane także zawody międzynarodowe. W 1989 i 1991 roku odbyły się tam konkursy Pucharu Europy w skokach narciarskich[8][9]. W latach 90. XX wieku rozgrywano tam także zawody Pucharu Świata „B” w kombinacji norweskiej[10]. Skocznia nosiła imię Zdzisława Hryniewieckiego, mistrza Polski z 1959 roku, którego karierę zakończył poważny wypadek, do którego doszło podczas skoku. Patronat został nadany na podstawie wyników konkursu na nazwę skoczni, zorganizowanego przez dziennik „Sport”[2]. Ostatni rekord skoczni – 91 m – ustanowił reprezentant Słowacji Ladislav Sulír w oficjalnym treningu przed zawodami Pucharu Świata „B” w kombinacji norweskiej (1994)[1]. Pod koniec lat 90. XX wieku skocznia popadła w ruinę i została przeznaczona do rozbiórki. Najazd skoczni uległ całkowitemu zniszczeniu w wyniku pożaru, do którego doszło 31 maja 2000 roku[1] i nie został odbudowany. Przypisy
Information related to Skocznia narciarska im. Zdzisława Hryniewieckiego |
||||||||||||||||||||||||||
