Igły zebrane po 3 na krótkopędzie, o długości (8)9–15(20) cm i grubości 1,3–1,8 mm, wyprostowane lub delikatnie wygięte, skręcone, żółtozielone, brzegiem drobnoząbkowane.
Szyszki męskie cylindryczne, pomarańczowobrązowe, długości 10–15 mm. Szyszki żeńskie asymetryczne, lancetowate przed otwarciem, jajowato-cylindryczne po otwarciu. Długości 8–16 cm, żółtobrązowe lub blado brązowe. Siedzące lub na szypułce długości 1 cm. Nasiona prawie czarne, długości 6–7 mm, z wąskim skrzydełkiem o długości do 20 mm.
Igły i młode szyszki
Szyszka nasienna
Biologia i ekologia
Drzewo wiatropylne. Szyszki nasienne dojrzewają w ciągu 2 lat. Pozostają zamknięte na drzewie nawet 20 lat lub otwierają się pod wpływem wysokich temperatur w czasie pożaru. Igły pozostają na drzewie przez 4–5 lat[7].
Międzynarodowa organizacja IUCN przyznała temu gatunkowi kategorię zagrożenia w skali całego świata LC (least concern), uznając go za gatunek najmniejszej troski, nie spełniający kryteriów gatunków zagrożonych (IUCN 2.3[10], IUCN 3.1[11]). Liczebność populacji może lokalnie znacznie się wahać, w związku z obumieraniem drzew po pożarze oraz następującym po nim masowym odnawianiem z nasion. Pożary nie obejmują równocześnie całego zasięgu, więc ogólna liczebność jest stabilna. Część stanowisk jest objęta różną formą ochrony. Zagrożeniem dla gatunku jest zapobieganie pożarom lasu, w konsekwencji prowadzące do jego zanikania ze zbiorowisk, w których zastępują go gatunki drzew mniej przystosowane do pożarów. Potencjalnym zagrożeniem dla siedlisk jest także postępująca urbanizacja w części zasięgu gatunku[11].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26](ang.).
↑M.J.M.M.J.M.ChristenhuszM.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3(ang.).
↑ abPinus attenuata Lemmon, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-29].
↑Pinus attenuata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species(ang.).
↑Tony Russell, Catherine Cutler, Martin Walters: Drzewa świata. Piotr Nowakowski (tłum.), Małgorzata Frazik-Adamczyk (kons. nauk.). Kraków: TAiWPN, 2008. ISBN 978-83-242-0842-5. Brak numerów stron w książce