Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Spółgłoska uderzeniowa

Spółgłoska uderzeniowaspółgłoska, artykulacja, której polega na zwarciu narządów mowy, od spółgłoski zwartej różni się:

  • krótkim czasem trwania zwarcia
  • mniejszą siła zwarcia

Spółgłoski uderzeniowe występują rzadko w językach europejskich, głównie jako allofony głoski [r]; spotykamy je natomiast na przykład w języku japońskim i językach indoaryjskich oraz drawidyjskich, także w niektórych językach australijskich i afrykańskich.

Przykłady

Istnieją następujące spółgłoski uderzeniowe:

Teoretycznie możliwe, ale niespotykane w żadnym języku naturalnym, są: spółgłoska uderzeniowa podniebienna, miękkopodniebienna i języczkowa.

Bibliografia

  • Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Kazimierz Polański (red.), Marian Jurkowski (oprac.), Wrocław: Ossolineum, 2003, ISBN 83-04-04680-6, OCLC 69602560.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya