Stanisław Zarębski (oficer)
Stanisław Zarębski[a], ps. „Wyrwa”[2] (ur. 22 grudnia 1900[b] w Strojcu, zm. ?) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się 22 grudnia 1900 w Strojcu, w ówczesnym powiecie wieluńskim gubernii kaliskiej, w rodzinie Antoniego i Franciszki z Kordjaczyńskich[4][2]. Był młodszym bratem Romana ps. „Sęp” (ur. 1898), nauczyciela, kierownika Powszechnej Szkoły Kolejowej w Kaliszu, odznaczonego Medalem Niepodległości[5][6][7]. W 1915 ukończył sześć klas w prywatnym Gimnazjum Koźmińskiego w Częstochowie[8]. Później zdał egzamin maturalny, a w 1934 ukończył II rok studiów na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie[8]. 1 stycznia 1915 jako uczeń gimnazjum został członkiem Okręgu IXa Polskiej Organizacji Wojskowej w Częstochowie[9]. 12 lutego tego roku wstąpił do Legionów Polskich i został przydzielony do II batalionu 5 pułku piechoty[9]. 4 czerwca 1915 w bitwie pod Konarami został ranny[8]. W marcu 1925 został przydzielony z 5 pp Leg. w Wilnie do Powiatowej Komendy Uzupełnień Wieluń na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat wieluński[10]. W lutym 1926, w związku z likwidacją zajmowanego stanowiska, powrócił do macierzystego pułku[11]. 19 marca 1928 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1928 i 291. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W latach 1928–1929 był przydzielony do Wojskowego Sądu Rejonowego Wilno na stanowisko oficera sądowego[13][14]. W czerwcu 1930 został przydzielony z 5 pp Leg. do PKU Wilno Powiat na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta[15][16][17]. Mieszkał w Wilnie przy ul. Portowej 15 m. 6[4][2]. Obowiązki służbowe łączył z funkcją komendanta Akademickiego Oddziału Związku Strzeleckiego na Uniwersytecie Stefana Batorego. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III[18]. Z dniem 31 lipca 1936 został przeniesiony w stan spoczynku, a następnego dnia rozpoczął pracę w Izbie Skarbowej we Lwowie na stanowisku kierownika oddziału osobowego[19]. Był żonaty, miał syna Lechosława (ur. 15 stycznia 1929)[8]. Ordery i odznaczenia
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|