|
Strategia lizbońskaStrategia lizbońska – plan rozwoju przyjęty dla Unii Europejskiej przez Radę Europejską na posiedzeniu w Lizbonie w marcu 2000. ZałożeniaCelem planu, przyjętego na okres 10 lat, było uczynienie Europy najbardziej dynamicznym i konkurencyjnym regionem gospodarczym na świecie, rozwijającym się szybciej niż Stany Zjednoczone. Strategia opiera się przede wszystkim na założeniu, że gospodarka krajów europejskich wykorzysta do maksimum innowacyjność opartą na szeroko zakrojonych badaniach naukowych, zwłaszcza w nowoczesnych dziedzinach wiedzy, co miało się stać głównym motorem rozwoju. W związku z tym zdefiniowano następujące cele do 2010 roku:
WynikiW 2004 roku specjalny zespół na czele z byłym premierem Holandii Wimem Kokiem opracował raport podsumowujący dotychczasowe rezultaty strategii – według słów byłego przewodniczącego Komisji Europejskiej, włoskiego polityka Romano Prodiego, konkluzja raportu była pesymistyczna: od czasu szczytu lizbońskiego Unia Europejska pozostała jeszcze bardziej w tyle za Stanami Zjednoczonymi. W raporcie Koka jako główne przyczyny porażki wskazano „zbyt obszerny program, słabą koordynację, sprzeczne cele” oraz brak politycznej determinacji ze strony Państw Członkowskich[1].
Rzeczpospolita[2]
Po publikacji raportu Koka Rada Europejska potwierdziła, że cele Strategii pozostają w sile zaś kierownictwo Unii Europejskiej mówiło o tzw. ponownym odpaleniu (ang. relaunch) strategii lizbońskiej. Deklaracje związane z relaunch były już w latach 2004-2006 krytykowane jako fasadowe i niemające szans powodzenia[3]. OcenyW 2009 roku szwedzki premier Fredrik Reinfeldt, w trakcie szwedzkiej prezydencji Unii Europejskiej, przyznał, że pomimo pewnych postępów na rok przed oficjalnym końcem cele Strategii pozostały niezrealizowane, a ona sama okazała się porażką[4]. W 2010 roku realizacja Strategii także była oceniana negatywnie:
Rzeczpospolita[6]
Dane publikowane przez Europejski Związek Izb Przemysłu i Handlu (Eurochambres) wskazują na pogłębiające się zapóźnienie Unii Europejskiej w PKB, zakresie konkurencyjności oraz finansowania nauki w stosunku do Stanów wynoszące 20-30 lat[7]. Jako jeden z powodów porażki Strategii wskazywano opór Państw Członkowskich przed ograniczeniem rozbudowanych przywilejów socjalnych, które zapewniają rządom poparcie grup społecznych nimi obdarzonych, ale równocześnie generują ogromne koszty i ograniczają konkurencyjność[8].
Rzeczpospolita[2]
Oficjalne podsumowanie Strategii miało odbyć się na szczycie Unii Europejskiej w marcu 2010. W lutym 2010 w Warszawie odbyła się konferencja „Niespełnione marzenia, czyli krajobraz po Strategii Lizbońskiej” stanowiąca próbę podsumowania wyników Strategii[9]. EU 2020„Europa 2020 – strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu” jest nowym, długookresowym programem rozwoju społeczno-gospodarczego Unii Europejskiej na lata 2010–2020. Została zatwierdzona przez Radę Europejską 17 czerwca 2010 r., zastępując w ten sposób realizowaną w latach 2000–2010 Strategię Lizbońską. Nowa strategia otwiera dyskusję na temat przyszłości gospodarki wspólnotowej oraz kierunków rozwoju Unii Europejskiej, bazując na doświadczeniach i osiągnięciach Strategii Lizbońskiej. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
