Studenckie bazy namiotowe – miejsca zapewniające podstawowe warunki obsługi turystów. Bazami opiekuje się PTTK poprzez Komisję Akademicką Zarządu Głównego PTTK[1].
Każda z baz pod opieką Komisji Akademickiej przestrzega „Regulaminu Schroniska Górskiego PTTK”.
Niektóre z obiektów (zrzeszone w Unii Baz) udzielają dodatkowych zniżek[2].
nocleg w namiocie bazowym (najczęściej 10 osobowe) lub własnym (zdarza się, że baza rozbita jest przy chatce studenckiej – wtedy można spać też pod „stabilnym dachem”),
piec lub ognisko,
przybory kuchenne (podstawowe),
miejsce do pobrania wody pitnej (najczęściej płynący niedaleko strumień),
miejsce do mycia (jak wyżej),
toaletę.
W niektórych bazach znajduje się prysznic polowy z wodą ogrzewaną energią słoneczną.
W 2. połowie XX wieku, w okresie rozwoju Studenckich Kół Przewodnickich, bazy namiotowe stanowiły punkt zaopatrzeniowy oraz początkowy i końcowy dla wielodniowych rajdów[3].