Syrena Rekord
Syrena Rekord – przedsiębiorstwo w Warszawie, największa polska wytwórnia płytowa w czasach II Rzeczypospolitej. Okres 1904-1918Założycielem firmy był w 1906[1] kupiec i przemysłowiec warszawski Juliusz Feigenbaum. Dyrektorem został Karl Zandahl[2]. W 1908 przyjęto nazwę Syrena Rekord. W latach 1911–1912 powstały nowe budynki fabryczne przy ul. Chmielnej 66[1]. W czasie I wojny światowej większość majątku firmy została wywieziona pod Moskwę, gdzie połączyła się z innymi małymi firmami, takimi jak Metropol-Record czy Zwukopis[2]. W 1915 udało się nagrać kilkadziesiąt nowych płyt. Wśród nich były też piosenki legionowe. Prawdopodobnie po wyczerpaniu zapasów szelaku działalność firmy zamarła. Okres 1918-1939Okres 1918–1924 był okresem walki o przetrwanie firmy. Po powrocie w 1921 do Warszawy Juliusz Feigenbaum, który od 1914 przebywał w Szwajcarii wznowił działalność fabryki. Sytuacja zaczęła się poprawiać od 1923. Wtedy ukazał się pierwszy powojenny katalog nagrań firmy. W następnych latach „Syrena” utwierdziła swoją dominującą pozycję na polskim rynku muzycznym. Od 1929 wprowadzono elektryczny sposób nagrywania; firma zmieniła swoją nazwę na „Syrena-Electro”. Na początku lat 30. XX wieku Feigenbaum przeszedł na emeryturę, a jego miejsce zajął Hilary Tempel. Ostatni katalog „Syreny” ukazał się podczas wakacji 1939. Po wkroczeniu do Warszawy wojsk niemieckich (II wojna światowa) wytwórnia została przez Niemców zamknięta[2]. Archiwum nagrańCzęść nagrań posiada w swych zbiorach Muzeum Polskie w Ameryce[3]. Przypisy
Bibliografia
|