|
Szmaragdówka leszczynówka
Szmaragdówka leszczynówka[1] (Smaragdina aurita) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny zmróżek. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję. TaksonomiaGatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1767 roku przez Karola Linneusza pod nazwą Chrysomela aurita. Wyróżnia się w jego obrębie cztery podgatunki[2]:
MorfologiaChrząszcz o ciele długości od 4,5 do 6 mm. Głowa jest czarna z metalicznym połyskiem. Człony czułków od pierwszego do trzeciego lub czwartego są pomarańczowe lub czerwone, pozostałe zaś czarne. Przedplecze jest czarne z metalicznym połyskiem granatowym i z szeroko obrzeżonymi żółto lub pomarańczowo krawędziami bocznymi; jego powierzchnia punktowana jest bardzo drobno, rzadko i niewyraźnie. Tarczka jest barwy przedplecza, ale często z ciemnoczerwonym wierzchołkiem. Pokrywy są czarne z metalicznym połyskiem granatowym, płytko i drobno punktowane. Odnóża są żółte do pomarańczowych z czarnymi biodrami, krętarzami, udami tylnej pary i nasadową połową ud pary środkowej. Odwłok u samicy wyróżnia się od tego u samca obecnością dołeczka na ostatnim sternicie[3]. Ekologia i występowanieOwad ten zasiedla suche i nasłonecznione stanowiska, w tym skraje lasów, polany, poręby, zbocza i murawy kserotermiczne[1][4][3]. Osobniki dorosłe są polifagicznymi foliofagami żerującymi na liściach drzew i krzewów. Wśród ich roślin żywicielskich wymieniane są brzozy, dęby, głogi, klon polny, leszczyny, róże, olchy, śliwa tarnina, wierzby. Larwy odżywiają się martwymi liśćmi[5]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od kwietnia lub maja do lipca[4][1]. Gatunek palearktyczny. Podgatunek nominatywny znany jest z Hiszpanii, Francji, Belgii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji. S. a. auritoides podawana jest z południa europejskiej części Rosji, Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu i Iranu. S. a. hammarstroemi notowana jest z syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji, Mongolii, północnych Chin i Korei Północnej. S. a. nigrocyanea wykazywana jest z Dalekiego Wschodu Rosji i z Japonii[2]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.png)
