|
Szymon Wróbel
Szymon J. Wróbel (ur. 13 września 1986 w Żywcu) – polski reżyser filmów dokumentalnych, dziennikarz i pisarz. Członek stowarzyszenia Unia Literacka[1] ŻyciorysW 2005 ukończył I LO im. Mikołaja Kopernika w Żywcu[2]. Następnie podjął studia dzienne na wydziale Politologii i Komunikacji społecznej Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, gdzie w 2010 obronił pracę magisterską pt. Ks. Adam Boniecki i Tygodnik Powszechny z katolicką doktryną medialną w tle. Studiował również zaocznie Organizację Produkcji Filmowej i Telewizyjnej w Szkole Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego. Studiów tych nie skończył. Jako dziennikarz związany był m.in. z krakowskim „Dziennikiem Polskim”[3], jak również czasopismami lifestylowymi „Lounge Magazyn”[4] i „Move Out”. Dla platformy Orange stworzył i zrealizował programy Czego słuchają gwiazdy? i Start. Pracował również przy produkcji programów Pokolenie UE i Kraków dla początkujących w TVP3 oraz dla TVN przy drugiej i trzeciej edycji programu Mam talent!. Od wiosny 2021 prowadzi w Radiu Bielsko cotygodniową audycję pt. Pozycja obowiązkowa na weekend, poświęconą współczesnej literaturze i jej twórcom[5]. Współpracuje też z miesięcznikiem „Znak”[6] i z „Newsweekiem”[7]. W 2013 odbyła się premiera pierwszego dokumentu Szymona J. Wróbla pt. „Jego oczami”[8], który opowiada historię ks. Józefa Tischnera. Jest również autorem książki pod tym samym tytułem, która trafiła do księgarń 13 września 2014. Jego drugi film dokumentalny pt. Z domu… trafił na ekrany kin we wrześniu 2016[9]. W listopadzie 2017 odbyła się premiera trzeciego filmu pt. Ojciec, czyli o Pieronku[10], a w październiku 2018 – premiera książki pod tym samym tytułem, która ukazała się nakładem wydawnictwa MG. Rok 2021 był czasem publkacji książki Wróbla pt. Humorem i (U)śmiechem poświęconej poczuciu humoru[11]. W 2022 odbyła się premiera kolejnego filmu dokumentalnego Jukace, ilustrującego tradycje i obrzędowość Żywiecczyzny[12]. W kwietniu 2024 ukazała się nowa książka pt. Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają[13]. Jeszcze w tym samym miesiącu publikacja znalazła się na liście bestsellerów Empiku w kategorii reportaż/literatura faktu[14]. Filmografia2012
2016
2017
2022
Dorobek literacki2014
2018
2021
2024
Nagrody i wyróżnieniaW 2013 roku został nominowany przez redakcję Dziennika Zachodniego w kategorii „Człowiek roku Żywiecczyzny 2012”. W plebiscycie tym był najmłodszym nominowanym i zajął 2. miejsce. Nominowany był również w kategorii „Dziennikarz roku 2012” w Plebiscycie Koalicji Marek Ziem Górskich. Zwyciężył w plebiscycie „Osobowość roku 2017” w kategorii „Kultura”, nominowany za to, że „swoimi filmami dokumentalnymi stara się opowiadać o ważnych osobach lub wydarzeniach związanych z Żywiecczyzną, dzięki czemu popularyzuje ten region, przybliża jego bogatą, a zarazem skomplikowaną historię”[15]. W roku 2018 otrzymał z rąk burmistrza miasta medal pamiątkowy 750-lecia Żywca, „Za promowanie Żywca i Żywiecczyzny”[16]. W roku 2022 wyróżniony odznaką „Zasłużony dla województwa śląskiego”[17][18]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
|
