Tadeusz Tytus Lipiński[a] (ur. 14 lipca 1897 w Porządziu, zm. ?) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 14 lipca 1897 w Porządziu jako syn Edmunda i Emilii z Chmielowskich[2].
W 1919 dowodził II batalionem 1 pułku strzelców polskich im. Tadeusza Kościuszki. 1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w 28 pułku piechoty[3]. Z dniem 20 października 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[4]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 i 8. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W lipcu tego roku został przeniesiony z KOP do 70 pułku piechoty w Pleszewie na stanowisko dowódcy batalionu[6]. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Pińczów i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[7], a z dniem 30 listopada tego roku przeniesiony w stan spoczynku[8].
Ordery i odznaczenia
Uwagi
- ↑ Do stycznia 1934 w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Tadeusz I Lipiński”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie porucznika saperów Tadeusza II Lipińskiego (ur. 12 października 1897). W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Tadeusz I” na „Tadeusz Tytus”[1].
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 26.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-15]..
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 102, 739.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 105.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 214.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 133.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 285.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 19 sierpnia 1922 roku, s. 614.
- ↑ Dindorf-Ankowicz 1929 ↓, s. 46.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-15]..
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-07-15]..
Bibliografia