|
Tangled Up in Blue
Tangled Up in Blue – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w grudniu 1974 r., wydana na albumie Blood on the Tracks w styczniu 1975 r. oraz jako singel w lutym 1975 r. W 2004 utwór został sklasyfikowany na 68. miejscu listy 500 utworów wszech czasów magazynu Rolling Stone[1]. Historia i charakter utworuPiosenka ta została nagrana na siódmej sesji do albumu Blood on the Tracks 30 grudnia 1974 r. w Sound 80 Studios w Minneapolis w stanie Minnesota. Została ona także wydana na albumie Biograph. Innymi utworami nagranymi na tej sesji były: „Lily, Rosemary and the Jack of Hearts” oraz „If You See Her, Say Hello”. Prawdopodobnie został także nagrany „Meet Me in the Morning”[2]. Kompozycja ta została po raz pierwszy nagrana już na pierwszej sesji do albumu 16 września 1974 r. w Columbia A & R Studios w Nowym Jorku. Ta wersja ukazała się na 3-dyskowym wydawnictwie The Bootleg Series Volumes 1-3 (Rare & Unreleased) 1961-1991 w 1991 r. Niewydana do tej pory wersja została także nagrana na drugiej sesji 17 września w tym samym studiu. Na czwartej sesji 19 września powstały kolejne wersje; 1 lub 2 wersja została wydana na próbnym tłoczeniu albumu, prawdopodobnie 25 września. Album ten został już rozprowadzony w niewielkiej ilości wśród wybranych stacji radiowych[3]. Jednak Dylan, po otrzymaniu tej pierwszej wersji albumu, gdy był już w Minnesocie z okazji bożonoradzeniowych świąt, nagle poczuł się na tyle zniechęcony nagraniami kilku utworów, że na miejscu zebrał lokalnych muzyków i z nimi w czasie dwu sesji, których producentem był jego brat – David Zimmerman, dokonał powtórnego ich nagrania. Gitarzysta Keith Odegard wspominał później tę sesję w wywiadzie opublikowanym w 21 numerze On the Tracks z 2001 r. Wspomniał, że na sam początek „Tangled Up in Blue” wpływ miał album grupy Joy of Cooking z Oakland w Kalifornii. Podczas nagrywania piosenki Dylan zapytał Odegarda, co myśli o aranżacji utworu. Odegard odparł „Może być”[a]. Dylan z niedowierzaniem powtórzył Może być? Co masz na myśli mówiąc „Może być"? Co to znaczy „może być"? Jednak do kłótni nie doszło, a Dylan postanowił zmienić tonację na A. Wszyscy założyli więc kapodastry i w połowie wykonania Dylan przerwał próbę. Więcej prób już nie było. Zmiana tonacji okazała się korzystna dla piosenki, dodała dynamizmu i ekscytacji. Na każdej z wersji Dylan także nieco zmieniał słowa, głównie zaimki. Jednak wersja z Minnesoty dodaje także nowy element w tekście, sugerujący, że Dylan mógł jednak nie zachować wierności małżeńskiej. Dylan zdecydował się umieścić te nowe wersje piosenek na ostatecznej wersji albumu wbrew opinii Joni Mitchell i Robbiego Robertsona, którzy woleli nagrania oryginalne. Piosenka ta traktuje o kończącym się romansie i ustala ton całego albumu, który jest najbardziej osobistą płytą artysty, ze wszystkich nagranych do tej pory. Treść związana jest z separacją Dylana i jego żony Sary, która już niedługo zaowocuje rozwodem. W swoim komentarzu w broszurce do albumu Biograph Dylan stwierdza, że jego zdaniem wersja najbardziej zbliżona do jego idei piosenki, znalazła się na koncertowym albumie Real Live. Wersja z tego albumu była najbardziej odpersonalizowaną wersją piosenki; Dylan zastąpił „ja” (ang. I) przez „on” (ang. he). Chociaż piosenka traktuje o rozpadzie związku, najwyraźniej jest jednak także alegorią utraty rewolucyjnego i kreatywnego ducha lat 60. XX w. oraz zmian politycznych. Począwszy od akustycznych wersji z Rolling Thunder Revue (1975 i 1976) Dylan wykonywał tę piosenkę prawie na każdym swoim tournée. Muzycy
Dyskografia
Wykonania piosenki przez innych artystów
Listy przebojów
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
