Tatjana Iwanowa w 2018 roku
|
Data i miejsce urodzenia
|
16 lutego 1991 Czusowoj
|
Wzrost
|
174 cm[1]
|
Reprezentacja
|
Rosja RLF (MŚ 2021) ROC (ZIO 2022)
|
Debiut w PŚ
|
30 listopada 2008, Igls (21. miejsce)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
30 listopada 2008, Igls (21. miejsce)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
16 stycznia 2011, Oberhof (2. miejsce)
|
Pierwsze zwycięstwo w PŚ
|
20 lutego 2011, Sigulda
|
Dorobek medalowy
|
|
Odznaczenia
|
|
|
Tatjana Iwanowna Iwanowa (ros. Татьяна Ивановна Иванова; ur. 16 lutego 1991 w Czusowoju[1]) – rosyjska saneczkarka, trzykrotna zdobywczyni miejsca na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wielokrotna medalistka mistrzostw Europy i mistrzostw świata, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich w Soczi.
Kariera
Saneczkarstwo uprawia od 2000 roku. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 2010 roku, kiedy zdobyła złoty medal w jedynkach podczas mistrzostw Europy w Siguldzie (jako pierwsza od 16 lat nie niemiecka zawodniczka). W kolejnych latach wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kontynentu, w tym złote w jedynkach i zawodach drużynowych na mistrzostwach Europy w Paramonowie w 2012 roku. Ponadto zdobyła też srebrne medale w jedynkach i zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Altenbergu w 2012 roku i mistrzostwach świata w Siguldzie trzy lata później oraz brąz w jedynkach podczas mistrzostw świata w Königssee w 2016 roku.
W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie w jedynkach była czwarta. Walkę o podium przegrała tam z Niemką Natalie Geisenberger o 0,080 sekundy. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Soczi wspólnie z Albertem Diemczenko, Aleksandrem Dienisjewem i Władisławem Antonowem zdobyła srebrny medal w konkurencji sztafetowej, a ponadto zajęła 7. miejsce w konkurencji jedynek. W grudniu 2017 roku Komisja Dyscyplinarna Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego ukarała ją dyskwalifikacją w obu konkurencjach, w jakich startowała na igrzyskach w Soczi za naruszenie przepisów antydopingowych[2]. Iwanowa odwołała się od tej decyzji do Sportowego Sądu Arbitrażowego, który pozytywnie rozpatrzył jej apelację ogłaszając w lutym 2018 roku unieważnienie dyskwalifikacji[3].
W Pucharze Świata zadebiutowała w sezonie 2008/2009. W sezonach 2015/2016 i 2019/2020 zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w sezonie 2016/2017 miejsce trzecie.
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - indywidualnie
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo
Zwycięstwa w zawodach indywidualnych (do sezonu 2012/2013) – szczegółowo
Miejsca na podium w zawodach indywidualnych (do sezonu 2012/2013) – szczegółowo
Odznaczenia
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: