Tekla Teresa Łubieńska

Tekla Teresa Łubieńska

Tekla Teresa Katarzyna
Józef Faworski, Portret Tekli Teresy Łubieńskiej z synem Franciszkiem z około 1790 roku
Junosza
Rodzina	Bielińscy herbu Junosza
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1767 Warszawa
Data i miejsce śmierci	15 sierpnia 1810 Kraków
Ojciec	Franciszek Onufry Bieliński
Matka	Krystyna Sanguszko
Mąż	Feliks Franciszek Łubieński
Dzieci	Franciszek Łubieński Tomasz Andrzej Łubieński Piotr Łubieński Jan Łubieński Maria Skarzyńska Paulina Morawska Henryk Łubieński Tadeusz Łubieński Józef Łubieński Róża Sobańska
Multimedia w Wikimedia Commons

Tekla Teresa Łubieńska herbu Pomian (ur. 6 czerwca 1767 w Warszawie, zm. 15 sierpnia 1810 w Krakowie) – polska dramatopisarka, poetka i tłumaczka.

Urodziła się 6 czerwca 1767 w Warszawie. Córka Franciszka Bielińskiego starosty czerskiego (późniejszego pisarza wielkiego koronnego) i Krystyny Justyny Sanguszkówny, córki Karola Pawła Sanguszki, żona Feliksa Łubieńskiego, matka: Henryka, Tomasza, Jana, Józefa i Tadeusza. W wieku 11 lat (1778) straciła matkę. Od tego czasu wychowywała się (otrzymała francuskie wychowanie) u babki, Barbary Sanguszkowej, wdowy po marszałku wielkim litewskim – początkowo na Litwie, następnie w Warszawie i Poddębicach, będących wówczas letnią rezydencją rodu Sanguszków. 6 listopada 1782 w kościele pw. św. Katarzyny w Poddębicach poślubiła Feliksa Łubieńskiego, starostę nakielskiego, i zamieszkała w powiecie kaliskim, w Szczytnikach (majątek męża). Podczas Targowicy wyjechała wraz z dziećmi do Pragi. Po powrocie do kraju osiadła z rodziną w nowym majątku męża, w podkrakowskiej Zagości (nabytej jako starostwo w roku 1785). Poświęcała się wówczas całkowicie życiu rodzinnemu (była matką 10 dzieci!)^[1]. Zmarła nagle w wieku 43 lat, 15 sierpnia 1810 w Krakowie.

Polska dramatopisarka, poetka i tłumaczka. W okresie Sejmu Czteroletniego pisała wierszyki patriotyczne. Początkowo zajmowała się pisaniem przede wszystkim komedii, prawdopodobnie także „różnych komedyjek” dla dzieci. Była autorką dramatów historycznych: Wanda, królowa polska (1806), Karol Wielki i Witykind (1807). Tłumaczyła też dzieła Jeana Baptista Racine’a oraz Woltera.

• (Wiersze liryczne), niewydane, kilka utworów przytaczają: H. Skimborowicz, „Zorza” 1843; S. z Ż. P. (Pruszakowa), „Tygodnik Ilustrowany” 1863, nr 191-192, (według Skimborowicza: wiele przez nią wierszem pisanych modlitw znajduje się drukiem ogłoszonych w niedawno nawet wydanych książkach polskich do nabożeństwa, ale bez podpisu)
• Wanda. Tragedia w 5 aktach^[2], powst. przed 2 marca 1806, wyst. Warszawa 17 kwietnia 1807, z rękopisu Biblioteki Teatrów Miejskich w Warszawie nr 9 wyd. J. Ujejski, Warszawa 1927, „Biblioteka Zapomnianych Utworów Dramatycznych” nr 1
• Karol Wielki i Witykind. Drama historyczne we 2 aktach wierszem, z muzyką J. Elsnera, reprezentowane pierwszy raz na Teatrze Narodowym dnia 5 grudnia 1807..., Warszawa 1808 (2 wydania)^[3]
• Wiersz do Ludwika Osińskiego, w odpowiedzi na jego wiersz Do JW Hrabiny Tekli z Bielińskich Łubieńskiej w dzień jej imienin dn. 23 września 1808, wyd. w: L. Osiński: Dzieła t. 1, Warszawa 1861, s. 410.

• Elfryda. Tragedia na wzór dramatów greckich, z angielskiego, niewydana, (o tej pozycji i następnych informuje S. Pruszakowa)
• P. A. Metastasio: Siroe, niewydana
• J. Racine: Andromaka, niewydana
• Wzór męża i ojca. Komedia z francuskiego, niewydana
• Voltaire: Szczebiotliwy, niewydana.

Według Skimbirowicza: kilka tłumaczeń teatralnych Woltera – winna scena polska Łubieńskiej, ale tytułów nie wymienia. Urywek tłumaczenia Łubieńskiej z wiersza A. Deshoulières ogłosił „Tygodnik Ilustrowany” 1863, t. 1, nr 191-192.

• Do syna, Tomasza, z 14 czerwca 1806, ogł. R. Łubieński: Generał Tomasz Pomian hr. Łubieński t. 1, Warszawa 1899, s. 13.

• Polski Słownik Biograficzny Tom XVIII (1973 r.)
• T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 276-277.

• Marek Jerzy Minakowski - Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego - Serwis genealogiczny
• Dzieła Tekli Teresy Łubieńskiej w bibliotece Polona