Tekst źródłowyTekst źródłowy[1][2] – tekst (czasami ustny), z którego pochodzą informacje lub idee. W tłumaczeniu tekst źródłowy jest oryginalnym tekstem, który ma zostać przetłumaczony na inny język. Rodzaje tekstów źródłowychW historiografii powszechnie rozróżnia się trzy rodzaje tekstów źródłowych: Pierwotne (historyczne)Źródła pierwotne to pisemne świadectwa historii sporządzone w momencie zdarzenia przez osobę, która była obecna. Zostały one opisane jako źródła najbliższe źródłu badanej informacji lub idei[1][3]. Tego typu źródła mówiły, że dostarczają badaczom „bezpośrednich, niezapośredniczonych informacji na temat przedmiotu badań.”[4] Źródła pierwotne to źródła, które zazwyczaj są rejestrowane przez kogoś, kto brał udział w tym wydarzeniu, był świadkiem lub przeżył. Są to również zwykle autorytatywne i podstawowe dokumenty dotyczące rozważanego tematu. Dotyczy to opublikowanych oryginalnych kont, opublikowanych oryginalnych prac lub opublikowanych oryginalnych badań. Mogą zawierać oryginalne badania lub nowe informacje, które wcześniej nie zostały opublikowane w innym miejscu [5]. Zostały one odróżnione od źródeł wtórnych, które często cytują, komentują lub bazują na źródłach podstawowych[6]. Służą jako oryginalne źródło informacji lub nowych pomysłów na ten temat. Pierwotne i wtórne są jednak terminami względnymi, a każde dane źródło może być sklasyfikowane jako pierwotne lub wtórne, w zależności od tego, w jaki sposób jest ono wykorzystywane. [7] Obiekty fizyczne mogą być źródłami pierwotnymi[potrzebny przypis]. Wtórne i trzeciorzędneŹródła wtórne są zapisanymi relacjami historii opartymi na dowodach z pierwotnych źródeł. Są to źródła, które zazwyczaj są kontami, pracami lub badaniami, które analizują, asymilują, oceniają, interpretują i / lub syntetyzują główne źródła. Nie są to autorytatywne i uzupełniające dokumenty dotyczące przedmiotu badania. Te dokumenty lub osoby podsumowują inne materiały, zwykle pierwotny materiał źródłowy. Są naukowcami, dziennikarzami i innymi badaczami, a także publikacjami i książkami, które produkują. Dotyczy to opublikowanych kont, opublikowanych prac lub opublikowanych badań. Na przykład książka historyczna czerpiąca z pamiętnika i dzienników[potrzebny przypis]. Źródła trzeciorzędne to kompilacje oparte na źródłach pierwotnych i wtórnych[1][8][3]. Są to źródła, które średnio nie mieszczą się na powyższych dwóch poziomach. Polegają one na uogólnionych badaniach konkretnego rozważanego tematu. Źródła trzeciorzędne są analizowane, asymilowane, oceniane, interpretowane i / lub syntezowane ze źródeł wtórnych. Nie są one autorytatywne i są jedynie dokumentami uzupełniającymi dotyczącymi rozważanego tematu. Są one często przeznaczone do prezentowania znanych informacji w wygodnej formie bez roszczeń do oryginalności. Typowymi przykładami są encyklopedie i podręczniki[potrzebny przypis]. Rozróżnienie między źródłami pierwotnymi a źródłami wtórnymi jest standardem w historiografii, natomiast rozróżnienie między tymi źródłami a źródłami trzeciorzędnymi jest bardziej peryferyjne i jest bardziej istotne dla pracy naukowej niż dla samej opublikowanej treści[potrzebny przypis]. Przypisy
Bibliografia
|