|
Teofil Godecki
 Teofil Godecki (ur. w 1847 w Warszawie, zm. 4 czerwca 1918 tamże[1]) – polski rzeźbiarz. Był synem malarza Michała Godeckiego (1802–1879) i młodszym bratem malarza Michała. Kształcił się w warszawskiej Klasie Rysunkowej, a od 1873 przez sześć lat we Włoszech - w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie, a potem we Florencji. Od 1878 mieszkał i tworzył w Warszawie, gdzie w 1894 założył również firmę sztukatorską[2]. Tworzył rzeźby w różnych materiałach: marmurze, piaskowcu, brązie, gipsie oraz w materiałach ceramicznych. W jego dorobku artystycznym znajdują się medaliony, popiersia, rzeźby nagrobne, figury sakralne, znane są też jego prace medalierskie[3]. Godecki wielokrotnie brał udział w wystawach Zachęty, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie[4]. Prace Teofila Godeckiego znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Krakowie[5], Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie[6] i we Lwowskiej Galerii Obrazów[7]. Ponadto jest autorem m.in. nagrobka Maurycego Orgelbranda na cmentarzu Powązkowskim oraz pomnika biskupa K. Borowskiego w katedrze płockiej[8]. PrzypisyBibliografia
|
