|
Teofil Patalong
Teofil Patalong (ur. 23 lutego 1869 w Załęskiej Hałdzie, zm. 6 września 1939 w Katowicach) – działacz robotniczy, narodowy i społeczny, działacz ruchu śpiewaczego i teatru amatorskiego, powstaniec śląski. Życiorys .jpg) Urodził się 23 lutego 1869 roku w Załęskiej Hałdzie, położonej wówczas na terenie gminy Załęże[1]. Był on górnikiem kopalni „Kleofas”, gdzie zorganizował wiec, podczas którego domagano się poprawy warunków pracy i podniesienia płacy górnikom[2]. Od 1906 roku był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Katowicach, od 1911 w Załężu, a od 1920 roku w Załęskiej Hałdzie[3]. W 1919 roku został sekretarzem Kółka Rolniczego[2] i był współzałożycielem Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” w Załęskiej Hałdzie[1]. W 1919 roku[2] pełnił on funkcje komendanta placu Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska w Załężu, założonej w grudniu 1918 roku[1]. W czasie I powstania śląskiego był dowódcą akcji ataku na koszary policyjne w Załężu, w okresie II powstania śląskiego był uczestnikiem walk na terenie Dąbrówki Małej[1]. 13 grudnia 1920 roku doszło do wysadzenia pomnika Dwóch Cesarzy na placu Wolności w Katowicach, a wśród podejrzanych za ten czyn byli jego synowie[4]. W 1921 roku organizował przerzuty broni na teren Górnego Śląska, pracował w Polskim Komitecie Plebiscytowym w Katowicach i został komendantem Straży Obywatelskiej w Załęskiej Hałdzie[2]. Po 1922 roku był on członkiem wielu polskich organizacji na terenie Załęskiej Hałdy[1]. Przed wybuchem II wojny światowej był komendantem miejscowego oddziału obrony powstańczej[2]. Został rozstrzelany przez Niemców[1] 6 września 1939 roku w pobliżu wiaduktu kolejowego w Katowicach przy późniejszej ulicy F. Bocheńskiego[2]. Upamiętnienie
Przypisy
|
