Toma Caragiu

Toma Caragiu
Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1925 ; Aetomilitsa, Grecja
Data i miejsce śmierci	4 marca 1977 ; Bukareszt
Zawód	aktor

Toma Caragiu (ur. 21 sierpnia 1925 w Aetomilitsa, zm. 4 marca 1977 w Bukareszcie) – rumuński aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Toma Caragiu urodził się w greckiej wiosce Aetomilitsa, w prefekturze Nomos Janina, w regionie Epir, jako syn Nico Caragiu i Ateny Papastere Caragiu. Uczęszczał do szkoły średniej „Św. Piotra i Pawła” w Ploeszti^[1]. Po otrzymaniu świadectwa maturalnego w 1945 rozpoczął studia prawnicze, które porzucił i wstąpił do Conservatorul de Muzică și Arta Dramatica București, w klasie Victora Ion Popa^[2].

Zadebiutował w 1948 na scenie Teatru Narodowego Studio Amzei, kiedy studentowi trzeciego roku, powierzono rolę dziedzica w „Toreadorul din Olmado” w reżyserii Iona Sahighian. 1 maja 1948 został zatrudniony jako członek zespołu artystycznego Teatru Narodowego. 1 kwietnia 1951 został zaangażowany do nowo utworzonego Teatru Państwowego w Konstancy, gdzie zagrał rolę Rica Venturiano w O noapte furtunoasă Iona Luca Caragiale^[3].

W 1953, w wieku 28 lat, został dyrektorem Teatru Państwowego Ploeszti, w którym pracował przez 12 lat i zagrał 34 role. W 1965 na zaproszenie Liviu Ciulei, przeniósł się do Teatrul Bulandra w Bukareszcie, gdzie zagrał w 90 premierach. Występował z innymi wielkimi aktorami, takimi jak: Stefan Banica, Puiu Calinescu, Octavian Cotescu, Anda Calugareanu^[1].

Zginął podczas trzęsienia ziemi w Bukareszcie 4 marca 1977. Został pochowany na cmentarzu Bellu^[2].

Życie prywatne

Toma Caragiu był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była aktorka Maria Bondar, z którą adoptował córkę Doina Caragiu. Druga, Elena Bichman, również aktorka, po jego śmierci wyjechała do Stanów Zjednoczonych^[4].

Filmografia

1955: Nufărul roșu
1961: Vară romantică
1964: Cartierul veseliei (Dzielnica szczęścia)
1964: Pădurea spînzuraților (Las powieszonych)
1965: Procesul alb
1966: Haiducii (Hajducy)
1966: Vremea zăpezilor
1967: Subteranul
1967: De trei ori București
1968: Răpirea fecioarelor (Porwanie dziewic)
1970: Haiducii lui Șaptecai (Hajducy kapitana Angela)
1970: B.D. în alerta
1970: Zestrea domniței Ralu (Posag księżniczki Ralu)
1971: Săptămîna nebunilor (Tydzień szaleńców)
1971: Urmărirea
1971: B.D. la munte și la mare
1971: Facerea lumii (Początek nowego świata)
1972: Dragostea începe vineri (Miłość rozkwita w piątek)
1972: Bariera (Bariera wspomnień)
1972: Ciprian Porumbescu
1973: Un August în flăcări
1973: Explozia
1973: Tatăl risipitor
1974: Actorul și sălbaticii
1974: Nu filmăm să ne-amuzăm
1975: Singurătatea florilor
1975: Dincolo de pod (Za mostem)
1976: Marele singuratic
1976: Pintea
1976: Casa de la miezul noptii
1976: Serenada pentru etajul XII
1976: Gloria nu cînta
1976: Operațiunea Monstrul
1978: Buzduganul cu trei peceți

Przypisy

↑ ^a ^b Biografie Toma Caragiu. Citatecelebre.eu. [dostęp 2018-02-16]. (rum.).
↑ ^a ^b Viorel Dogaru: Cine-l mai știe pe Toma? Toma Caragiu!. Banatulazi.ro. [dostęp 2018-02-17]. (rum.).
↑ Toma Caragiu. IMDb.com. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).
↑ Elena, soţia lui Toma Caragiu: «M-au declarat moartă şi mi-au luat casa». Ziare.ro. [dostęp 2018-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)]. (rum.).

Linki zewnętrzne

Toma Caragiu w bazie IMDb (ang.)
Toma Caragiu w bazie Filmweb

[:0-1] Biografie Toma Caragiu. Citatecelebre.eu. [dostęp 2018-02-16]. (rum.).

[:1-2] Viorel Dogaru: Cine-l mai știe pe Toma? Toma Caragiu!. Banatulazi.ro. [dostęp 2018-02-17]. (rum.).

[3] Toma Caragiu. IMDb.com. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).

[4] Elena, soţia lui Toma Caragiu: «M-au declarat moartă şi mi-au luat casa». Ziare.ro. [dostęp 2018-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)]. (rum.).

[1]

[2]

[3]

[4]