Tomasz August Olizarowski

Tomasz August Olizarowski

rysunek Cypriana Kamila Norwida z 1879
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1811 Wojsławice
Data i miejsce śmierci	3 maja 1879 Paryż
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura
Epoka	romantyzm
Ważne dzieła
Bruno Zawierucha. Powieść ukraińska
Cytaty w Wikicytatach

Tomasz August Olizarowski (ur. 10 marca 1811 w Wojsławicach, zm. 3 maja 1879 w Paryżu) – polski dramatopisarz.

Ukończył naukę w Liceum Krzemienieckim, walczył w powstaniu listopadowym 1830–1831. Po upadku walk pozostawał w Galicji. W roku 1836 był więziony za uczestnictwo w walkach niepodległościowych. Został deportowany. Przebywał przez pewien czas w Londynie, Paryżu, Wielkopolsce i Belgii. W 1864 zamieszkał w Paryżu. Uczestniczył w życiu politycznym polskiej emigracji, był związany z Hôtelem Lambert^[1]. Pisał do gazety „Trzeci Maja” i do innych, jednak obecnie nieznanych z nazwy.

Jest autorem ponad czterdziestu dramatów. Poza nimi pisał też powieści poetyckie i wiersze. Recenzje do niektórych z nich napisał Cyprian Kamil Norwid, który był przyjacielem Olizarowskiego, gdy ten zamieszkał w Paryżu.

• 1846: Woskresenki
• po 1846: Wincenty z Szamotuł^[2]
• 1849: Dziewice z Erinu^[3]
• 1857: Rognieda
• Bruno
• Zawerucha^[4]

• Utwory Tomasza Augusta Olizarowskiego dostępne w serwisie Polona