|
Tomasz Gizbert-Studnicki
Tomasz Gizbert-Studnicki (ur. 1948[1]) – polski prawnik i prawoznawca specjalizujący się w teorii prawa, profesor nauk prawnych, przez szereg lat kierownik Katedry Teorii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, radca prawny, współzałożyciel i starszy partner w kancelarii SPCG, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL. ŻyciorysUrodził się jako syn prawnika i profesora UJ Franciszka Studnickiego[2], młodszy brat Pawła Studnickiego[3]. W 1970 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[4]. Tam też w 1974 roku uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy napisanej pod kierunkiem prof. Kazimierza Opałka[5]. Habilitował się z zakresu teorii prawa w 1979. W 1989 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk prawnych[6]. W 1978 roku był stypendystą Max Planck Gesellschaft w Hamburgu, a w latach 1985–1987 stypendystą Alexander von Humboldt Stiftung w Getyndze[4]. Od 1988 roku jest kierownikiem Katedry Teorii Prawa Wydziału Prawa i Administracji UJ. Gizbert-Studnicki uczestniczył w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[7]. Wszedł w skład Komitetu Założycielskiego „Solidarności” na Uniwersytecie Jagiellońskim[8]. 14 grudnia 1981 roku, dzień po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego, Studnicki wraz z Krzysztofem Płeszką i Tomaszem Strzelczykiem, podpisując się jako „Prawnicy z Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego” (bez podania nazwisk), opublikowali opinię prawną, w której stwierdzili że stan wojenny wprowadzono nielegalnie[9]. Wskazywali, że zgodnie z obowiązującą wówczas Konstytucją PRL Rada Państwa mogła wydawać dekrety tylko w przerwie między sesjami Sejmu. W grudniu 1981 roku sesja Sejmu trwała, a więc Rada Państwa nie miała prawa wydania dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[10][11]. Opinię prawników z Uniwersytetu Jagiellońskiego szybko zacytowało Radio Wolna Europa. W następstwie tego Gizbert-Studnicki był w latach 80. był „jedną z osób szczególnie rozpracowywanych przez Służbę Bezpieczeństwa”[12]. Opublikował szereg artykułów dotyczących między innymi analitycznej teorii prawa, w tym teorii interpretacji i argumentacji prawniczej, teorii języka prawnego oraz analizy pojęć prawnych[4][13]. Jest członkiem Komisji Prawniczej Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1995–1999 był członekiem Executive Committee International Association of Legal and Social Philosophy[4].  Był promotorem w dziesięciu zakończonych przewodach doktorskich. Był też recenzentem kilkunastu prac doktorskich, recenzentem w kilkunastu przewodach habilitacyjnych i przewodach o nadanie tytułu profesora[4]. W latach 2012–2016 był kuratorem Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i opiekunem Koła Naukowego Filozofii Prawa TBSP[4], a także tutorem w Collegium Invisibile[14]. W 1988 roku założył kancelarię, która dziesięć lat później przybrała skład wspólników T. Studnicki, K. Płeszka, Z. Ćwiąkalski, J. Górski (SPCG)[15]. Gizbert-Studnicki jako radca specjalizuje się w prawie spółek oraz w transakcjach nabywania i łączenia spółek i przedsiębiorstw, a także w finansowaniu takich transakcji. Reprezentował klientów kancelarii w kilkudziesięciu transakcjach w tym zakresie, a także jako doradca polski uczestniczył w kilkunastu globalnych transakcjach M&A[13]. Obecnie jest w SPCG starszym partnerem. Kancelaria oraz prawnicy SPCG zajmują wysokie pozycje w rankingach oraz są rekomendowani w międzynarodowych zestawieniach branżowych m.in. w: Chambers Global, Chambers Europe, Euromoney – Deal Watch, Forbes, Legal 500, PLC Which Lawyer, IFLR 100 oraz Best Lawyers, które oceniają rynek usług prawniczych w Europie i na świecie[13]. Po eskalacji kryzysu wokół Trybunału Konstytucyjnego Studnicki w wywiadzie telewizyjnym stwierdził, że jego zdaniem Lech Morawski, jeden z sędziów wybranych z inicjatywy i głosami posłów Prawa i Sprawiedliwości, „jest dublerem, a jego powołanie do Trybunału nie było ważne”[16]. Wybrane publikacjeArtykuły
Książki
Redakcje książek
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[17]. WyróżnieniaW rankingu kancelarii prawnych dziennika Rzeczpospolita z 2010 roku kierowana przez niego spółka komandytowa T. Studnicki, K. Płeszka, Z. Ćwiąkalski, J. Górski zajęła dziewiąte miejsce w Polsce[18]. W 2018 roku Gizbert-Studnicki znalazł się pośród trzydziestu dziewięciu prawników i prawniczek wyróżnionych tytułem „Prawnika 30-lecia” przez Polski Związek Pracodawców Prawniczych i dziennik Rzeczpospolita[15]. Przypisy
Linki zewnętrzneKontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||
