Tomasz I (biskup wrocławski)

Tomasz I

Data śmierci	30 maja 1268
Miejsce pochówku	archikatedra św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu
Biskup wrocławski
Okres sprawowania	1232–1268
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki

Tomasz I (zm. 30 maja 1268) – biskup wrocławski w latach 1232–1268.

Tomasz I pochodził z rodu Rawiczów. Jego ojciec Przybysław był kasztelanem w Sądowelu i panem na Powidzku. Jego wuj Piotr (zm. 1240) był prepozytem kapituły katedralnej. Tomasz I studiował zapewne we Włoszech zdobywając tytuł doktora dekretów. Dzięki protekcji wuja wszedł do kapituły katedralnej. Pełnił także funkcję kanclerza księcia Henryka Brodatego. W 1232 został wybrany na biskupa wrocławskiego. Od 1235 toczył spór z księciem Henrykiem Brodatym o immunitet dla dóbr kościelnych.

W październiku 1256 został pojmany w Górce przez wnuka Henryka, księcia Bolesława Rogatkę i uwięziony na zamku Wleń, a następnie w Legnicy^[1]. Konflikt zakończył się dopiero w 1261. Wówczas Rogatka zwolnił majątki kościelne od podatków skarbowych wynikających z prawa książęcego. Tomasz I prowadził także intensywną działalność osadniczą na ziemi nysko-otmuchowskiej. Należał do komisji prowadzącej przewód kanonizacyjny biskupa krakowskiego Stanisława zakończony w 1253 kanonizacją. Uzyskał dla katedry wrocławskiej relikwię jego ramienia. W 1244 rozpoczął budowę nowej katedry. Został pochowany w jej prezbiterium.

• Dola Kazimierz, Tomasz I, [w:] Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, s. 853.
• Mandziuk Józef, Historia Kościoła katolickiego na Śląsku, t. I, cz. 1, Warszawa 2003, s. 185-193.

• Anna Skowrońska: Kilka nie drukowanych dokumentów biskupa Tomasza I z lat 1239-1259. Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka 13, 1958, 2.