Tomáš Staněk (ur. 13 czerwca 1991 w Pradze) – czeski lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą.
Piąty zawodnik podczas młodzieżowych mistrzostw Europy (2013). Rok później na eliminacjach zakończył występy podczas halowych mistrzostw globu oraz czempionatu Starego Kontynentu. W 2015 nie zaliczył żadnej mierzonej próby w mistrzostwach Europy w hali, natomiast na mistrzostwach świata w Pekinie zajął odległe miejsce w eliminacjach i nie awansował do finału. Uczestnik halowych mistrzostw świata w Portland oraz igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016). W 2017 został wicemistrzem Europy w Belgradzie oraz zajął 4. miejsce podczas światowego czempionatu w Londynie. Rok później zdobył brązowy medal halowego czempionatu globu w Glasgow.
Wielokrotny złoty medalista mistrzostw Czech oraz reprezentant kraju na drużynowych mistrzostwach Europy oraz w meczach międzypaństwowych.
Rekordy życiowe: stadion – 22,01 (2 czerwca 2017, Schönebeck oraz 15 sierpnia 2017, Warszawa); hala – 22,17 (6 lutego 2018, Düsseldorf) 10. wynik w historii światowej lekkoatletyki. Oba rekordy są aktualnymi rekordami Czech.
Osiągnięcia
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Pozycja
|
Wynik
|
2013 |
Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
Tampere |
5. miejsce |
19,18
|
2014 |
Halowe mistrzostwa świata |
Sopot |
el. – 12. miejsce |
20,06
|
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Brunszwik |
6. miejsce |
19,52
|
Mistrzostwa Europy |
Zurych |
el. – 14. miejsce |
19,61
|
2015 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Praga |
el. – |
NM
|
I liga drużynowych mistrzostw Europy |
Heraklion |
1. miejsce |
19,67
|
Mistrzostwa świata |
Pekin |
el. – 19. miejsce |
19,64
|
2016 |
Halowe mistrzostwa świata |
Portland |
16. miejsce |
19,46
|
Igrzyska olimpijskie |
Rio de Janeiro |
el. – 20. miejsce |
19,76
|
2017 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Belgrad |
2. miejsce |
21,43
|
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Lille |
1. miejsce |
21,63
|
Mistrzostwa świata |
Londyn |
4. miejsce |
21,41
|
2018 |
Halowe mistrzostwa świata |
Birmingham |
3. miejsce |
21,44
|
Mistrzostwa Europy |
Berlin |
4. miejsce |
21,16
|
Puchar interkontynentalny |
Ostrawa |
6. miejsce |
21,22
|
2019 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Glasgow |
3. miejsce |
21,25
|
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Bydgoszcz |
2. miejsce |
20,65
|
Mistrzostwa świata |
Doha |
10. miejsce |
20,79
|
2021 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Toruń |
1. miejsce |
21,62
|
I liga drużynowych mistrzostw Europy |
Kluż-Napoka |
1. miejsce |
20,79
|
Igrzyska olimpijskie |
Tokio |
el. – 17. miejsce |
20,47
|
2022 |
Halowe mistrzostwa świata |
Belgrad |
14. miejsce |
19,93
|
Mistrzostwa Europy |
Monachium |
3. miejsce |
21,26
|
2023 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Stambuł |
2. miejsce |
21,90
|
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[1] |
Chorzów |
4. miejsce |
20,47
|
Mistrzostwa świata |
Budapeszt |
el. – 16. miejsce |
20,41
|
2024 |
Halowe mistrzostwa świata |
Glasgow |
11. miejsce |
20,31
|
Mistrzostwa Europy |
Rzym |
5. miejsce |
20,88
|
Igrzyska olimpijskie |
Paryż |
10. miejsce |
20,37
|
Przypisy
Bibliografia