Torpeda G7a
|
| Państwo
|
 Niemcy
|
| Rodzaj
|
torpeda ciężka
|
| Platforma przenoszenia
|
okręty: podwodne, nawodne
|
| Dane techniczne
|
| Długość
|
716,4 cm
|
| Średnica
|
533,4 mm
|
| Masa
|
1538 kg
|
| Pływalność ujemna
|
21%
|
| Napęd
|
4-cylindrowy, gaz/para
|
| Zasięg
|
5 km
|
| Prędkość
|
44 węzły
|
| Naprowadzanie
|
bezwładnościowe
|
| Masa głowicy
|
280 kg
|
| Ładunek głowicy
|
Schießwolle 36
|
Torpeda G7a – typ niemieckich torped parogazowych kalibru 533 milimetry z czasów II wojny światowej, służących do zwalczania jednostek nawodnych przeciwnika. W roku 1939 torpeda G7a stanowiła standardowe wyposażenie należących do Kriegsmarine U-Bootów, okrętów nawodnych oraz S-Bootów[1]. Jej konstrukcja stanowiła rozwinięcie niemieckich torped G/7 z czasów I wojny światowej, sama stała się natomiast podstawą rozwoju najważniejszych niemieckich torped II wojny światowej G7e[1]. Torpeda ta różniła się od torped stosowanych przez inne marynarki, przez zastosowanie w charakterze paliwa dekaliny (bicyklo[4.4.0]dekan) zamiast kerozyny[1].
Nie nosząca żadnej nazwy kodowej torpeda G7a oznaczona była jako Aparat nr 12, w swojej podstawowej wersji T1 była typową torpedą kontrolowaną bezwładnościowo, wkrótce jednak w programie FAT opracowano jej wersję oznaczoną jako T1 Fat 1, w programie LUT zaś wersję oznaczoną jako T1 Lut 1/2, w których torpeda nie poruszała się prostoliniowo lecz według z góry ustalonego wzoru[a].
| Oznaczenie |
T I |
T I Fat I |
T I Lut I/II
|
| Typ |
G7a
|
| Numer aparatu |
12
|
| Nazwa kodowa |
–
|
| Średnica (cm) |
53,34
|
| Długość (cm) |
716,3
|
| Masa (kg) |
1538
|
| Ujemna pływalność (%) |
21
|
| Silnik |
4-cylindrowy
parogazowy
|
| Moc |
350 KM przy 1470 obr./min
|
| Prędkość maks. (węzły)[3][4] |
44
|
| Zasięg[4][5][b] |
5 km / 44 w.
7,5 km / 40 w.
12,5 km / 30 w.
|
| Głowica |
Ka, Kc
|
| Ładunek wybuchowy (kg) |
280
|
| Detonator |
Pi1 lub TZ3 z Pi3
|
| Program |
– |
FAT |
LUT
|
Uwagi
- ↑ FAT i LUT nie były odrębnymi typami torped, lecz opracowanymi w programach FAT i LUT wersjami torped wielu typów, od G7a/T1 aż po G7ut/T8[2].
- ↑ Podane wartości zasięgu torpedy G7a dotyczą początkowego okresu wojny. Pod koniec konfliktu torpedy G7a osiągały zasięg 6 km przy prędkości 44 węzłów, 8 km przy 40 węzłach i 14 km przy 30 węzłach[4]. Rőssler 1989 ↓, s. 344 podaje błędnie zasięg wynoszący 75 km.
Przypisy
Bibliografia
- Roger Branfill-Cook: Torpedo: The Complete History of the World’s Most Revolutionary Naval Weapon. Seaforth Publishing, 2014. ISBN 978-1-84832-215-8. (ang.).
- John Campbell: Naval Weapons of World War Two. London: Conway Maritime Press, 2002. ISBN 0-87021-459-4. (ang.).
- David Miller: U-Boats: History, Development and Equipment, 1914-1945. London: Conway Maritime Press, 2000. ISBN 978-0851777900. (ang.).
- Eberhard Rőssler: The U-Boat: The Evolution And Technical History Of German Submarines. Annapolis: Naval Institute Press, 1989. ISBN 0-87021-966-9.
- Jak Mallmann Showell: The U-Boat Century: German Submarine Warfare 1906–2006. London: Chatham Publishing, 2006. ISBN 978-1-86176-241-2. (ang.).
