Turnia nad Białem

Turnia nad Białem – turnia w grani Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się we wschodniej części tej grani, stromo opadającej do Kalackiej Kopy (1592 m), pomiędzy Wrótkami (około 1580 m) a Wyżnimi Wrótkami (około 1700 m). Ta ostatnia przełęcz znajduje się tuż po zachodniej stronie Turni nad Białem, do Wrótek natomiast opada trawiasto-skalista grań o długości około 450 m^[1].

Wierzchołek Turni nad Białem jest skalisty i zarastający niskimi kępkami kosodrzewiny^[2]. Południowe stoki opadają do Doliny Kondratowej. W linii spadku wierzchołka ciągnie się Urwany Żleb, którym w 1953 zeszła kamienna lawina, uszkadzając schronisko PTTK na Hali Kondratowej. Na północ, do Doliny Białego, opada gładka i pionowa ściana. U jej podstawy biegnie trawiasty Górny Zachód, rozpoczynający się w Skośnym Żlebie i kończący nad północną depresją Juhaskiej Przehyby^[3].

Od wschodniej grani Turni nad Białem odchodzą na północ dwa grzbiety. Bliżej wierzchołka odgałęzia się krótki Suchy Grzbiet, oddzielający Skośny Żleb od Potarganego Żlebu. Nieco dalej odchodzi grzbiet z Zameczkami i Igłą. Grzbiet ten w swojej górnej części wznosi się pomiędzy Potarganym Żlebem po stronie zachodniej a Żlebem pod Wrótka po stronie wschodniej^[4].

Dawniej obok Turni nad Białem prowadziły taternickie przejścia przez Długi Giewont. Opisuje je Mariusz Zaruski w opracowaniu Na bezdrożach tatrzańskich. Giewont^[5]. Obecnie jednak jest to obszar ochrony ścisłej Regle Zakopiańskie, zamknięty dla turystów i taterników^[6].