U-25 (1936)

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-25 z 1936 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

U-25

Historia
Stocznia	AG Weser, Brema
Położenie stępki	28 stycznia 1935
Wodowanie	14 lutego 1936
Kriegsmarine
Wejście do służby	6 kwietnia 1936
Los okrętu	zatonął po 1 sierpnia 1940
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 862 t w zanurzeniu 982 t całkowita 1200t
Długość	całkowita 72,39 m kadłuba sztywnego 55,20 m
Szerokość	całkowita 6,21 m kadłuba sztywnego 4,28 m
Zanurzenie	4,30 m
Napęd
na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne typu M 8 V 40/46 o maksymalnej mocy 2 × 1540 KM w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne typu GG UB 720/8 o maksymalnej mocy 2 × 500 KM
Prędkość	na powierzchni 18,6 w. w zanurzeniu 8,3 w.
Zasięg	na powierzchni 7900 Mm (10 w.) w zanurzeniu 78 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
4 dziobowe i 2 rufowe wyrzutnie torped kalibru 533 mm, zapas torped 14 lub 42 miny TMB lub 28 min TMA uzbrojenie artyleryjskie 1 działo 10,5 cm SK C/35, 1 działko 2 cm Flak C/30
Załoga	44-46

U-25 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IA z okresu II wojny światowej.

Podczas II wojny światowej odbył 5 patroli bojowych, spędzając w morzu 128 dni. Zatopił 8 jednostek o łącznym tonażu 50.255 BRT, w tym brytyjski krążownik pomocniczy HMS „Scotstoun” (17.046 BRT) i uszkodził jedną (7.638 BRT). Zatonął na Morzu Północnym z całą załogą (49 osób) po 1 sierpnia 1940, prawdopodobnie po wejściu na brytyjską minę. Przypuszczalna pozycja wraku 54°14′00″N 5°07′00″E/54,233333 5,116667.

• 01.04.36 – 31.12.39 – 2. Flotylla U-Bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven (jako okręt szkolny)
• 01.01.40 – 01.08.40 – 2. Flotylla U-Bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven (jako okręt bojowy)

Podczas trzeciego patrolu operował pod Narwikiem, lecz bez sukcesów.

Lista zatopionych i uszkodzonych jednostek (cztery należały do państw wówczas neutralnych):

Data	Nazwa	Państwo	Pojemność BRT	Patrol
31. 10. 1939	Baoulé	Francja	5874	I
17. 01. 1940	Enid	Norwegia (neutr.)	1140	II
17. 01. 1940	Polzella	Wielka Brytania	4751	II
18. 01. 1940	Pajala	Szwecja (neutr.)	6873	II
22. 01. 1940	Songa	Norwegia (neutr.)	2589	II
03. 02. 1940	Armanistan	Wielka Brytania	6805	II
13. 02. 1940	Chastine Mærsk	Dania (neutr.)	5177	II
13. 06. 1940	HMS Scotstoun	Wielka Brytania	17.046	IV
19. 06. 1940	Brumaire (uszkodzony)	Francja	7638	IV

Dowódcy:^[1]

06.04.1936 – 03.01.1938 – KrvKpt^[2]. Eberhard Godt
03.01.1938 – 10.12.1938 – Kptlt. Werner von Schmidt
10.12.1938 – 03.04.1939 – Kptlt. Otto Schuhart
04.04.1939 – 04.09.1939 – Kptlt. Georg-Heinz Michel
05.09.1939 – 19.05.1940 – KrvKpt^[2]. Viktor Schütze
20.05.1940 – 03.08.1940 – Kptlt. Heinz Beduhn

Kptlt. – Kapitanleutnant (kapitan marynarki), KrvKpt. – Korvettenkapitan (komandor podporucznik)

• Clay Blair: ''Hitlera wojna U-Bootów. Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5. Brak numerów stron w książce
• Waldemar Trojca: U-Bootwaffe 1939-1945 cz.1. Warszawa: AJ-Press, 2004. ISBN 83-86208-86-4. Brak numerów stron w książce
• www.uboat.net: U-25. [dostęp 2008-10-14]. (ang.).