Ulica Jarosława Dąbrowskiego w Prudniku – ulica w Prudniku, w południowo-zachodniej części miasta.
Jedna z głównych ulic w Prudniku. Prowadzi na południowy zachód, w kierunku Chocimia, Dębowca, Wieszczyny i Pokrzywnej. Stanowi część drogi powiatowej nr 1616O w zarządzie Wydziału Drogownictwa Starostwa Powiatowego w Prudniku[1].
Historia
Kamienica Bodlaendera z początku XX wieku
Ulica została wytyczona na XIX i XX wieku na południe od ul. Kościuszki[2]. Nosiła nazwę Hennersdorferstrasse (ul. Jindřichovska)[3]. Od strony wschodniej graniczyła z Parkiem Miejskim[2], a od zachodu z cmentarzem komunalnym[3]. Władze miejskie przekazały położone przy ulicy działki budowlane pod budowę kamienic, w tym tzw. kamienica Bodlaendera. Powstał wówczas ciąg kamienic pod potrzeby mieszkaniowe lokalnych urzędników[4].
Dawna brama wjazdowa do koszar
W latach 1900–1903 trwała budowa koszar artylerii usytuowanych przy ulicy. W 1906 została wybrukowana. W tymże roku budowniczy miejski Schinol rozpoczął przy ulicy budowę piętrowej[3].
Przy skrzyżowaniu ulic Dąbrowskiego i Strzeleckiej został wzniesiony budynek zwany Domem Strzeleckim[5], w którym znajdowała się siedziba Towarzystwa Strzeleckiego[6]. Do czasów współczesnych zachował się fragment wałów strzelnicy na skrzyżowaniu ulic[7]. Na terenie należącym do miasta powstało boisko sportowe, utworzone przez Stowarzyszenie Gier Trawiastych[8][9][10]. W 1923 na rogu ulic Dąbrowskiego i Parkowej ustawiono kamień pamiątkowy poświęcony żołnierzom miejscowego pułku artylerii, którzy polegli w I wojnie światowej[11].
W okresie nazizmu ulica została przemianowana na Adolf-Hitler-Strasse (ul. Adolfa Hitlera)[12][13]. Podczas walk o Prudnik w marcu 1945 zniszczony został Dom Strzelecki[5], który służył jako jeden z punktów obrony miasta przed wojskami radzieckimi, obsadzony przez lokalny Volkssturm[6].
Szkoła Podstawowa nr 4
W 1945, po przejęciu Prudnika przez administrację polską, ulica otrzymała nazwę Jarosława Dąbrowskiego[12]. W koszarach przy ulicy stacjonowała Armia Czerwona. Budynki koszar zostały stopniowo przejęte przez wojsko polskie[14]. W listopadzie 1959 zakończono budowę Szkoły Podstawowej nr 4 przy ulicy[15][16]. W latach 1964–1974 na wschód od ul. Dąbrowskiego powstało osiedle Nowotki (od 1990 osiedle Wyszyńskiego). W 1965 uzupełniono luki w zabudowie ulicy[17].
Według stanu na 2024 do gminnej ewidencji zabytków były wpisane 22 obiekty położone przy ul. Dąbrowskiego: 19 domów (pod numerami: 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 16, 18, 20, 22, 32, 36), nadleśnictwo (pod numerem 34), garaże (przy domu nr 34), zespół koszar[20].
„Dąb papieski”, czyli dąb z sadzonki pochodzącej z żołędzia poświęconego przez papieża. Posadzony przy siedzibie Nadleśnictwa Prudnik[24].
Trójjęzyczna tablica pamiątkowa garnizonu Prudnik przy bramie wjazdowej do dawnych koszar przy skrzyżowaniu ulic Legionów i Dąbrowskiego. Upamiętnia żołnierzy i pracowników cywilnych różnych narodowości, którzy w latach 1904–1994 służyli bądź pracowali w koszarach Prudniku. Inskrypcja głosi w językach polskim, niemieckim i czeskim: „Żołnierzom wszystkich formacji wojskowych, byłym pracownikom cywilnym, którzy w tych murach w latach 1904–1994 spędzili swoją młodość”[25]. Tablica została odsłonięta 19 maja 2007[26].
↑AndrzejA.DereńAndrzejA., Wojskowe serce Prudnika, „Tygodnik Prudnicki”, 21 (855), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 23 maja 2007, s. 13, ISSN1231-904X.
Bibliografia
Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.
.jpg)
.jpg)
