Ulica Marii Curie-Skłodowskiej w Krakowie

ulica Marii Curie-Skłodowskiej w Krakowie
	Stare Miasto
	; Widok na wschód (2024)
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Długość	130 m
Przebieg
	Położenie na mapie Krakowa ulica Marii Curie-Skłodowskiej w Krakowie
	Położenie na mapie Polski ulica Marii Curie-Skłodowskiej w Krakowie
	Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Marii Curie-Skłodowskiej w Krakowie
	50°03′46,0″N 19°56′49,0″E/50,062778 19,946944
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Marii Curie-Skłodowskiej – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Wesołej.

Łączy ulicę Radziwiłłowską z ulicą Westerplatte. Jest jednojezdniowa.

Historia

W roku 1890 rozparcelowano tzw. Ogród Krzyżanowskiego (którego szczątki znajdują się do dziś przy ulicy Westerplatte) i wytyczono wówczas na tym terenie kilka ulic, m.in. obecne ulice Marii Curie-Skłodowskiej i Radziwiłłowską, wybudowane stopniowo w latach 1891–1896. Ulica Marii Curie-Skłodowskiej otrzymała w 1892 roku nazwę ulicy Pańskiej^[1].

W tamtym czasie ulica miała zostać nazwana ulicą Radziecką, lecz Rada Miejska Krakowa odrzuciła wówczas proponowaną nazwę. W 1951 roku, ulica została nazwana imieniem polsko-francuskiej uczonej i dwukrotnej laureatki nagrody Nobla w dziedzinie fizyki i chemii, Marii Curie-Skłodowskiej^[1].

Zabudowa

Po północnej stronie ulicy:

ul. Marii Curie-Skłodowskiej 2 (ul. Westerplatte 8) – kamienica. Projektował Jan Zawiejski, 1890^[a].
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 4 – kamienica. Projektował Beniamin Torbe, 1891.
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 6 – kamienica, 1893.
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 8 – kamienica, 1893.
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 10 – kamienica. Projektował Karol Knaus, 1884.
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 12 – kamienica, XIX wiek.

Po południowej stronie ulicy:

ul. Marii Curie-Skłodowskiej 1-3 (ul. Westerplatte 9) – kamienica. Projektował Jan Zawiejski, Wandalin Beringer, 1890–1892^[b].
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 5 – kamienica. Projektował Zygmunt Luks, 1896^[c].
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 7 – kamienica^[d].
ul. Marii Curie-Skłodowskiej 9 – kamienica. Projektował Beniamin Torbe, 1891.

Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków^[2].

Galeria

ul. Marii Skłodowskiej-Curie 1, Kamienica (proj. Jan Zawiejski, Wandalin Beringer, 1890–1892)
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 2, Kamienica (proj. Jan Zawiejski, 1890)
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 4, Kamienica (proj. Beniamin Torbe, 1891)
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 5, Kamienica (proj. Zygmunt Luks, 1896)
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 7, Kamienica
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 9, Kamienica (proj. Beniamin Torbe, 1891)
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 12, Kamienica (XIX w.)

Uwagi

↑ 11 czerwca 1990 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych
↑ 1 grudnia 1989 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych
↑ 20 listopada 1991 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych
↑ 26 sierpnia 1992 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych

Przypisy

↑ ^a ^b Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 151. ISBN 83-85579-48-6.
↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).

Bibliografia

Marii Curie-Skłodowskiej, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 151. ISBN 83-85579-48-6.

Linki zewnętrzne

Przebieg w Google Maps

[austria-2] 11 czerwca 1990 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych

[3] 1 grudnia 1989 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych

[4] 20 listopada 1991 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych

[5] 26 sierpnia 1992 wpisana do rejestru zabytków nieruchomych

[es-1] Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 151. ISBN 83-85579-48-6.

[:02-6] Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-03-17]. (pol.).

[1]

[a]

[b]

[c]

[d]

[2]