Ustawa o rodzinnych ogrodach działkowych (2013)
Ustawa z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych – polska ustawa, uchwalona przez Sejm, regulująca kwestie prawne związane z rodzinnymi ogrodami działkowymi. Geneza ustawyW 2012 r. znaczna część przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 o rodzinnych ogrodach działkowych, w tym monopol Polskiego Związku Działkowców na zakładanie ogródków działkowych, obowiązek zrzeszania się działkowców w PZD, zwolnienie PZD z opłat i podatków i obowiązek przekazywania mu ziemi przez samorządy, została uznana przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodną z Konstytucją[1][2]. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego zakwestionowane przepisy ustawy z 2005 r. miały utracić moc obowiązującą 21 stycznia 2014 r., z wyjątkiem art. 10, który utracił moc 20 lipca 2012 r. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego było impulsem do stworzenia nowego aktu prawnego, będącego podstawą funkcjonowania rodzinnych ogrodów działkowych. Nowa ustawa o rodzinnych ogrodach działkowych weszła w życie 19 stycznia 2014 roku, derogując ustawę z 2005 roku[3]. Zgodnie z nią rodzinne ogrody działkowe są prowadzone przez stowarzyszenia ogrodowe[4]. W taką organizację przekształcił się także Polski Związek Działkowców[5]. Przedmiot regulacjiUstawa określa:
NowelizacjeUstawę znowelizowano trzykrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie 19 września 2020 roku[6]. Pierwsza zmiana dotyczyła wprowadzenia definicji legalnej altany działkowej[7]. Weszła ona w życie 30 kwietnia 2015 r. Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne |