Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Veritatis splendor

Veritatis splendor
Ilustracja
Autor

Jan Paweł II

Tematyka

teologia moralna

Typ utworu

encyklika papieska

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Watykan

Język

łacina

Data wydania

1993

Wydawca

Libreria Editrice Vaticana

poprzednia
Centesimus annus
następna
Evangelium Vitae
Artystyczna wizja encykliki "Veritatis splendor" na suficie Bazyliki Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach.

Veritatis splendor (łac. Blask Prawdy) – dziesiąta encyklika papieża Jana Pawła II.

Traktuje "o niektórych podstawowych problemach nauczania moralnego Kościoła". Encyklika jest jednym z najbardziej wszechstronnych i filozoficznych nauczań teologii moralnej w katolickiej tradycji. Prace nad nią trwały sześć lat, opublikowana została 6 sierpnia 1993.

Veritatis splendor reaguje na dylematy teologii moralnej, które zostały podniesione w Kościele w II poł. XX wieku. Te pytania obracają się wokół umiejętności człowieka; rozpoznania dobra, istnienia zła, roli ludzkiej wolności, ludzkiego sumienia oraz grzechu śmiertelnego. W odpowiedzi na te pytania papież Jan Paweł II dobitnie nalega, by moralna prawda była dostępna, że wybór dobra albo zła ma głęboki skutek i że nie ma żadnej prawdziwej sprzeczności między wolnością a następowaniem dobra.

Jan Paweł II uczy, że nie ma żadnego prawdziwego konfliktu pomiędzy ludzką wolnością a prawem Bożym. Boże prawo rządzące ludzkim zachowaniem nie sprzeciwia się ludzkiej wolności, ale raczej "chroni i promuje wolność".

Encyklika stwierdza, że dzisiejszy szacunek dla ludzkiej wolności reprezentuje jedną z pozytywnych realizacji współczesnej kultury.

Krytycznie ocenił encyklikę niemiecki teolog Eugen Drewermann[1].

Przypisy

  1. Dariusz Zalewski, Katolewica czyli wyśniony kościół bezbożnika. Wydawnictwo Antyk Komorów, 1998, s.147.

Linki zewnętrzne

Kembali kehalaman sebelumnya