|
Václav Pichl
Václav Pichl (Pichel), także Venceslaus lub Wenzel[1] (ur. 25 września 1741 w Bechyně, zm. 23 stycznia 1805 w Wiedniu[1][2]) – czeski kompozytor i skrzypek. ŻyciorysUczył się początkowo muzyki w Bechyně u miejscowego kantora Jana Pokornego, następnie pobierał lekcje kontrapunktu u Josefa Segera w Pradze[1][3], gdzie studiował również teologię, prawo i filozofię na Uniwersytecie Praskim[1][2]. W 1762 roku został organistą kościoła NMP przed Tynem[2]. W 1765 roku wyjechał na Węgry, gdzie Karl Ditters von Dittersdorf dokooptował go jako skrzypka i wicekapelmistrza w kapeli dworskiej biskupa Adama von Patachicha w Nagyvárad[1]. W latach 1769–1770 działał jako skrzypek w Pradze, następnie przeniósł się do Wiednia, gdzie został pierwszym skrzypkiem Hoftheater[1]. Od 1777 do 1796 roku przebywał w Mediolanie jako kapelmistrz i kompozytor na dworze arcyksięcia Ferdynanda Karola Józefa d’Este[1][2][3]. W 1796 roku powrócił do Wiednia[1][3]. TwórczośćJego twórczość należy do okresu między wczesną a dojrzałą fazą klasycyzmu[1]. Jego symfonie mają budowę 3- lub 4-częściową, niekiedy poprzedzone są wolnym wstępem[1]. W formie sonatowej wprowadzał kontrast między pierwszymi, energetycznymi i drugimi, śpiewnymi tematami[1]. Jego spuścizna obejmuje około 900 utworów[1][2][3]. Skomponował m.in. 13 oper, ponad 30 mszy, ponad 90 symfonii i symfonii koncertujących, ponad 30 koncertów, około 20 serenad, liczne utwory kameralne[1]. Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
|
||||||||||||
