Władysław Ciechoński
Władysław Ciechoński (ur. 4 marca 1898 w Bychawie, zm. 12 sierpnia 1920 w Tłuszczu) – podchorąży obserwator Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się w rodzinie Władysława i Sabiny z Padzińskich. Ukończył szkołę średnią Handlową Szkołę Męską w Lublinie[1]. Jak wielu uczniów tej szkoły działa przed wybuchem wojny w organizacjach niepodległościowych. Po utworzeniu Polskiej Organizacji Wojskowej wszedł w jej skład i brał udział w wielu akcjach zbrojnych. Pełnił funkcję komendanta III plutonu 3. kompanii batalionu Wojskowej Kadry Szkolnej w Lublinie[2]. Pod koniec wojny zostaje zatrzymany przez Austriaków i skazany na 3 lata więzienia[3]. Wraz z rozbrojeniem Austriaków został uwolniony z więzienia. 12 listopada 1918 zgłosił się do tworzonego Wojska Polskiego[1]. Przydzielony został do 39 eskadry Breguetów, przemianowanej wkrótce na 16 eskadrę wywiadowczą. 26 lipca 1919 z eskadry wysłany został do Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych w Warszawie[1]. Po ukończeniu szkoły w lutym 1920 na ochotnika zgłasza się na front[3]. Tutaj walczy ze swoją eskadrą w walkach w wojnie polsko-bolszewickiej będąc wielokrotnie wyróżnianym za odwagę. 12 sierpnia 1920 roku razem z podporucznikiem pilotem Franciszkiem Rudnickim wziął udział w akcji przeciw bolszewikom pod Tłuszczem k. Warszawy. W czasie wykonywania zadania obaj zostali ranni. Ciechoński zmarł z ran w czasie lotu powrotnego[3]. 8 czerwca 1922 został pośmiertnie mianowany podporucznikiem z dniem 12 sierpnia 1920 w korpusie oficerów Wojsk Aeronautycznych[4]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|