Władysław Kapuściński
Władysław Kapuściński (ur. 22 maja 1898 w Tyszowicach, zm. 12 lipca 1979 w Warszawie[1][2]) – polski fizyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Medycznej w Warszawie, pionier badań w zakresie fizyki medycznej w Polsce. ŻyciorysUrodził się 22 maja 1898 w Tyszowicach k. Tomaszowa Lubelskiego[3], w rodzinie Władysława[4], lekarza, i Stanisławy z Nowakowskich (zm. 1924). Brat Tadeusz (zm. 1921), był właścicielem apteki i burmistrzem w Ozorkowie, kapitanem Wojska Polskiego[5][6]. Naukę rozpoczął w Krakowie, a potem kontynuował ją w Jarosławiu. W okresie I wojny światowej przebywał w Moskwie, gdzie w 1916 w polskim gimnazjum zdał z wyróżnieniem egzamin maturalny. W 1918 powrócił do Polski, studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jego mistrzem był Stefan Pieńkowski[1]. W 1926 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy O fluorescencji pary kadmu. W latach 1927–1929 przebywał jako stypendysta w laboratorium kierowanym przez Leonarda Orsteina w Utrechcie[1]. W latach 30. był zatrudniony w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Warszawskiego (kierownik: prof. Stefan Pieńkowski)[7]. W 1932 otrzymał na UW stopień doktora habilitowanego[1]. Prowadził zajęcia z fizyki na Wydziale Lekarskim UW[8]. W 1938 został członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Fizycznego[8]. W czasie okupacji niemieckiej był wykładowcą Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego w Warszawie (Private Fachschule für Sanitäres Hilfspersonal dr Zaorski, tzw. Szkoła Jana Zaorskiego), która stanowiła formę działalności tajnego Wydziału Lekarskiego UW[9]. Na Wydziale Lekarskim konspiracyjnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich wykładał termodynamikę i optykę[8]. W roku akademickim 1945/1946 wykładał fizykę na Wydziale Chemii Politechniki Łódzkiej, w 1946 został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie pracował w Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie w 1958 został profesorem zwyczajnym i do przejścia na emeryturę w 1968 kierował zakładem Fizyki[1][2]. Publikował prace z dziedziny optyki molekularnej[2]. Współpracował z pismem Problemy[1]. Był członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1945)[10], Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego i od 1921 Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii[1]. Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera (II-4-13,14)[5]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
|