Władysław Lipina
Władysław Lipina (ur. 18 kwietnia 1897 w Bochni, zm. 11 lipca 1920 pod Mińskiem) – sierżant[1][2][3] Legionów Polskich i Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari. ŻyciorysUrodził się 18 kwietnia 1897 w rodzinie Wojciecha i Antoniny z Gajewskich[1]. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej Bochni wyuczył się fachu ślusarskiego. Należał do Związku Strzeleckiego. Od 20 sierpnia 1914 w Legionach Polskich jako żołnierz 9. i 11. kompanii III batalionu 3 pułku piechoty Legionów Polskich. Internowany po kryzysie przysięgowym w 1917. Od listopada 1918 w szeregach odrodzonego Wojska Polskiego w składzie 2 batalionu 3 pułku piechoty Legionów z którym brał udział w walkach na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Szczególnie „odznaczył się 8 VIII 1919: na czele swojego plutonu atakiem na bagnety zdobył wieś Białorucz /na Białorusi/. Za czyn ten otrzymał Order Virtuti Militari”[1]. Zginął w walce pod Mińskiem 11 lipca 1920. Był kawalerem. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|