Władysław Storożyński

Władysław Storożyński

chorąży
Data i miejsce urodzenia	19 września 1893 Stryj
Data i miejsce śmierci	10 lutego 1915 Łopuszna
Przebieg służby
Lata służby	1914–1915
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	2 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca sekcji
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa †
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Storożyński (ur. 19 września 1893 w Stryju, zm. 10 lutego 1915 pod Łopuszną) – chorąży Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się jako syn Wincentego i Michaliny z domu Chruszczewska. Uczęszczał we Lwowie do szkoły realnej, a po jej ukończeniu studiował na Politechnice Lwowskiej^[1]. Od 1911 członek Związku Strzeleckiego.

8 października 1914 wstąpił w szeregi Legionów Polskich, gdzie otrzymał przydział do 3 batalionu w 2 pułku piechoty^[2]. Szczególne zasługi odniósł podczas walki pod Kirlibabą położoną w południowej Bukowinie, gdzie ostrzeliwany przez karabiny maszynowe wroga został ranny, kiedy prowadził swoją sekcję do ataku^[2]. Za czyn ten został wyróżniony nadaniem Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari^[3]. Zginął idąc do ataku na Łopusznę. Został pochowany przy kościele we wsi Szipocie na Bukowinie^[4]. Rodziny nie założył^[2].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7055^[2]
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie (1931)^[5]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Józef Sitko: Zarys historji wojennej 2-go pułku piechoty legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.