Zwycięzcą turnieju został Allister Carter, który w finale pokonał Joe Swaila 9:5. Dla Cartera był to pierwszy triumf w imprezie rankingowej w karierze. Był to jednocześnie jego drugi występ w finale turnieju rankingowego (pierwszym były MŚ 2008). 29-letni Anglik zapewnił sobie zwycięstwo dzięki znakomitej postawie w drugiej sesji meczu finałowego, w której wygrał wszystkie sześć frame’ów i od stanu 3:5 doprowadził do wyniku 9:5.
Jego rywal, Joe Swail[3], po raz pierwszy w karierze wystąpił w finale turnieju rankingowego (wcześniej przegrywał w dziewięciu półfinałach m.in. dwa razy w Mistrzostwach świata).
Łączna pula nagród to 225,5 tysiącafuntów brytyjskich. Zwycięzca turnieju otrzymał £35 000, zdobywca drugiego miejsca £17 500. Zawodnicy, którzy przegrali półfinał otrzymali £8 750. Za dojście do wcześniejszych faz rozgrywek przewidziano następujące nagrody pieniężne:
Ćwierćfinał: £6 500
Ostatnia 16: £4 275
Ostatnia 32: £2 750
Ostatnia 48: £1 725
Ostatnia 64: £1 325
Dodatkowo zarezerwowano £20 000 dla zdobywcy breaka maksymalnego[4] (zdobytego w fazie telewizyjnej) oraz £1 000[5] dla breaka maksymalnego zdobytego we wcześniejszej fazie turnieju.
Za najwyższy break w fazie telewizyjnej organizatorzy płacili £2 000 oraz £500 za najwyższy break we wcześniejszej fazie[6].
Wydarzenia związane z turniejem
Finał turnieju sędziował Colin Humphries, był to jego debiut w tej roli[7].
Pierwszą rundę turnieju przeszło 12 graczy rozstawionych (z czołowej szesnastki światowego rankingu) oraz 4 graczy nierozstawionych.
Lider światowego rankingu – Ronnie O’Sullivan zakończył swój udział w turnieju w rundzie drugiej ulegając 3:5 Marco Fu.
Drugą rundę turnieju przeszło 6 graczy rozstawionych oraz 2 nierozstawionych (Joe Swail oraz Anthony Hamilton).
Ćwierćfinał turnieju przeszło 2 graczy rozstawionych oraz 2 nierozstawionych.
Obrońca tytułu – Mark Selby przegrał w ćwierćfinale z Anthonym Hamiltonem 3:5.
Joe Swail po raz pierwszy w karierze awansował do finału turnieju rankingowego[3].
Allister Carter po raz pierwszy w karierze wygrał turniej rankingowy[8].
Po zakończeniu turnieju, Allister Carter awansował na 3 miejsce na prowizorycznej liście rankingowej na sezon 2009/10[9].
Zawodnicy
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej.
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Welsh Open poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej ówczesnego sezonu):
Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 21 (22)
Średnia liczba partii w meczu: 10,50
Najwyższe zwycięstwo: 6-4
Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
Poniższe mecze (poza oznaczonymi *) były rozgrywane od 3 do 6 lutego 2009 roku w Pontin’s Centre, w Prestatyn (Walia)[16]. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
