Wenezuela w Formule 1

W Mistrzostwach Świata Formuły 1 rywalizowało trzech wenezuelskich kierowców.

Pierwszym wenezuelskim kierowcą w Formule 1 był Ettore Chimeri. Został zgłoszony do wyścigu o Grand Prix Argentyny 1960, gdzie w kwalifikacjach zajął przedostatnie, 21. miejsce ze stratą 13,6 sekund do Stirlinga Mossa, wyprzedzając jedynie Antonio Creusa^[1]. Wyścig dla kierowcy zakończył się na 23. okrążeniu z powodu wycieńczenia^[2]. Był to jedyny wyścig Chimeriego w Formule 1, gdyż dwa tygodnie później zginął w treningu do wyścigu Gran Premio Libertad w Hawanie^[2].

Johnny Cecotto był drugim reprezentantem Wenezueli w Formule 1. Po zdobyciu tytułu mistrzowskiego w Motocyklowych mistrzostwach świata w 1975 i wicemistrzostwa w Formule 2 w 1982, zadebiutował podczas Grand Prix Brazylii 1983 razem z zespołem Theodore Racing^[3]. W następnym wyścigu zajął szóste miejsce, zdobywając pierwszy i ostatni punkt w karierze. Został jednocześnie pierwszym wenezuelskim kierowcą, który zdobył punkty do klasyfikacji. W kolejnym sezonie jeździł w ekipie Toleman, razem z debiutującym wówczas Ayrtonem Senną. W dziesięciu wyścigach, tylko raz (w Kanadzie) ukończył wyścig. Po poważnym wypadku podczas kwalifikacji do Grand Prix Wielkiej Brytanii 1984, w którym złamał obie nogi, zaprzestał dalszego ścigania się w Formule 1.

Ostatnim wenezuelskim kierowcą, który ścigał się w najważniejszej serii wyścigowej był Pastor Maldonado. W sezonach 2011-2015 reprezentował on barwy Williamsa i Lotusa. Jego kariera była silnie uzależniona od koncernu PDVSA, który finansował jego starty. W sezonie 2016 miał reprezentować reaktywowany zespół Renault, jednak niewywiązywanie się sponsora z warunków zawartych w umowie sprawiło, że utracił miejsce w zespole, a jego miejsce zajął Kevin Magnussen^[4]. Maldonado odniósł swoje jedyne zwycięstwo podczas Grand Prix Hiszpanii 2012, startując z pole position^[5]. Tym samym stał się pierwszym i jedynym Wenezuelczykiem, który zdobył pole position i wygrał wyścig Formuły 1.

Dwóch wenezuelskich kierowców pełniło funkcję kierowcy testowego. Pierwszym był Ernesto Viso, który jeździł w piątkowych treningach do Grand Prix Brazylii 2006 razem z ekipą Spyker MF1 Racing^[6]. Kolejnym był Rodolfo González, który jeździł w dziewięciu pierwszych piątkowych sesji treningowych, pełniąc jednocześnie funkcję kierowcy rezerwowego zespołu Marussia w sezonie 2013^[7].

• Oficjalna strona Formuły 1. formula1.com. [dostęp 2010-12-19]. (ang.).