|
Werner Neumann
Werner Neumann (ur. 21 stycznia 1905 w Königstein/Sächsische Schweiz, zm. 24 kwietnia 1991 w Lipsku[1][2]) – niemiecki muzykolog. ŻyciorysStudiował grę fortepianową i teorię w konserwatorium w Lipsku[1][2] u Hermanna Grabnera i Ottona Weinreicha[1]. Odbył także studia w zakresie psychologii i muzykologii u Theodora Kroyera i Hermanna Zencka na Uniwersytecie Lipskim[1][2]. W 1938 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy J. S. Backs Chorfuge: Ein Beitrag zur Kompositions-Technik Backs (wyd. Lipsk 1938; 2 wyd. 1950)[1][2]. Wykładał w lipskiej Hochschule für Musik[2]. W 1950 roku zorganizował w Lipsku Bach-Archiv, od 1953 roku był także współredaktorem „Bach-Jahrbuch”[1][2]. Pracował też przy Neue Bach-Ausgabe[2]. Specjalizował się w badaniach nad twórczością Johanna Sebastiana Bacha, szczególnie nad jego kompozycjami kantatowymi[1]. Wspólnie z Hansem-Joachimem Schulzem zainicjował monumentalne wydawnictwo „Bach-Dokumente”, zawierające pełną dokumentację życia i twórczości lipskiego kantora[1]. Ważniejsze prace(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
|
