Wilk z głową człowiekaWilk z głową człowieka (norw. Den balsamerte ulven, dosł. Zabalsamowany wilk) − powieść kryminalna norweskiego pisarza Gerta Nygårdshauga (w Polsce pod pseudonimem Gert Godeng), opublikowana w 2000, a w Polsce w 2009 w tłumaczeniu Zuzanny Byczek. Jest siódmą powieścią cyklu Krew i wino, w której występuje smakosz, znawca języków i detektyw amator Fredric Drum. Postacią centralną jest tu Skarphedin Olsen, przyjaciel Druma i detektyw Centrali Policji Kryminalnej w Oslo, który tym razem wybiera się na wyprawę wędkarską nad rzekę Vondøla w gminie Renbygd (dolina Vondalen) we wschodniej Norwegii[1]. Towarzyszą mu współpracownicy - szef Arthur Krondal, detektyw Peder Ungbeldt i sam Drum[2]. W trakcie pobytu na bezludnym pustkowiu, w drewnianej chacie wychodzi na jaw, że Krondal zaprosił towarzyszy nie na ryby, ale w celu rozwiązania sprawy kryminalnej - na stole przy chacie znaleziono odcięte ramię nastolatki i serce owcy[3]. Istotną rolę w powieści odgrywają powiązania dawnych ludów Norwegii z Mezopotamią[4]. Ważny dla akcji jest Epos o Gilgameszu[5]. Tytuł nawiązuje do znalezionej w grocie, nieopodal chaty, starej figurki wilka z ludzką głową[6]. Sformułowany jest w książce konflikt między hodowcami owiec, a miłośnikami przyrody i ochrony wilków[7]. Bogate są opisy wędkarskie, zwłaszcza połowy pstrągów. W tomie podkreślona jest silna niechęć Olsena do noszenia i używania broni palnej (Jestem detektywem, a nie jakimś cholernym partyzantem, do obsługi gnata trzeba było zabrać ze sobą jakiegoś goryla z grupy antyterrorystycznej!)[8]. Autor wspomina też, że ulubione gatunki sera, preferowane przez Skarphedina to angielski stilton, włoski parmezan i duński castello[9]. Inni bohaterowie tomu:
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|