|
Willem Lenssinck
  Willem Lenssinck (ur. 21 kwietnia 1947 w Woerden) – holendersko-niemiecki rzeźbiarz i projektantem. ŻyciorysWillem Lenssinck, syn holenderskiego ojca i niemieckiej matki, dorastał w Harmelen w Holandii. W 1950 roku rodzina przeniosła się do Utrechtu, gdzie Lenssinck później uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych (HKU). W roku 1969, rok ukończenia Akademii, został polecony przez swoich nauczycieli w Royal Delft i natychmiast zatrudniony jako projektant ceramiki przemysłowej. Od 1972 do 1985 roku Lenssinck wykonał wiele zleceń w obszarze ceramiki oraz brązu. W 1985 roku artysta przeprowadził się do Langbroek. W 2001 roku ożenił się z Catherine Laimböck-Vermeulen, córką malarza Piet Vermeulen. Lenssinck jest ojcem Jeroen Lenssinck i ojczymem Lia Laimböck, również aktywnych artystów. Obecnie Lenssinck skupia się wyłącznie na pracy indywidualnej – rzeźby w brązie, nowym srebrze (Neusilber), stali nierdzewnej lub aluminium, projektuje także meble. Jego rzeźby charakteryzują się futurystycznym wyglądem, ostrymi liniami i gładkimi, wypolerowanymi powierzchniami. Ulubiona tematyka jego prac to „Koń i maszyna”, jako symbol rozwoju technologicznego 20. wieku, oraz figury kobiet i byków. Od 2005 r. Lenssinck wykorzystuje nowe procesy projektowania 3D w celu pokonania ograniczeń technicznych tradycyjnych modeli gipsowych, takich jak powiększenia i miniaturyzacja. Prace Willem’a Lenssinck można znaleźć między innymi w zbiorach British Museum (Londyn), Muzeum Beelden aan Zee (Scheveningen), Muzeum Buitenplaats (Eelde), kolekcji IHK Hanower, prywatny zbiór Silvio Berlusconiego oraz innych kolekcjach prywatnych na całym świecie. W 1991 Lenssinck otrzymał nagrodę „Pieter d’Hont” dla swojego twórczości. Jego rzeźby były regularnie obecne na targach sztuki, jak PAN Fine Art Fair w Amsterdamie i TEFAF (Europejskie Targi Sztuki Pięknych) w Maastricht. W 2007 roku monografia „Willem Lenssinck” została opublikowana z okazji jego sześćdziesiątych urodzin. Louwman Muzeum w Hadze pokazał prace Lenssinck’a podczas wystawy „Horse Power” w 2015 roku. Wybrane wystawy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||
