Wolińska Mielizna[1] – mieliznaZalewu Szczecińskiego w jego północno-wschodniej części. Mielizna znajduje się w północnej części zalewu, która ma najbardziej zróżnicowane dno. Wolińska Mielizna ma od 1 do 2,5 km szerokości[2]. Płycizna odchodzi od południowego brzegu środkowej części wyspy Wolin i przebiega łukiem w kierunku Pomorskiej Mielizny na południu.
Wolińska Mielizna stanowi rozległą ławicę piaskową przy głębokości poniżej 2 m, rozciągającą się na kilka kilometrów na południe Zalewu Szczecińskiego. Wolińską Mieliznę i Krzecki Wyskok (znajdujący się na zachodzie) rozdziela zagłębienie na poziomie od 4 do 6,5 m[3].
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Wolliner Schaar. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Wolińska Mielizna[4].
↑Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7)
