Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema

Wyższa Szkoła Oficerska
im. Józefa Bema

odznaka
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1994
Rozformowanie	2002
Patron	Józef Bem
Tradycje
Rodowód	Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii
Organizacja
Dyslokacja	Toruń
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska rakietowe i artylerii

Wyższa Szkoła Oficerska im. Józefa Bema (WSO im. J. Bema; WSO Toruń) – uczelnia Sił Zbrojnych RP tzw. „Osą” w Toruniu.

 Osobny artykuł: Koszary przy ul. Sobieskiego w Toruniu.

Na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 czerwca 1994 w sprawie zniesienia dotychczasowych wyższych szkół oficerskich oraz utworzenia wyższych szkół oficerskich^[1] Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii została przekształcona w Wyższą Szkołę Oficerską im. gen. Józefa Bema. Do głównych zadań realizowanych przez uczelnię należało: prowadzenie 4-letnich studiów licencjackich na kierunku zarządzanie i dowodzenie oraz prowadzenie badań naukowych w dziedzinie nauk wojskowych i technicznych.

W październiku 2002 w miejsce szkoły utworzono Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia, które szkoliło kadry podoficerskie. Kształcenie oficerów dla potrzeb wojsk rakietowych i artylerii przejęła Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu^[2].

• Komenda
• Oddział Kształcenia
• Wydział Personalny
• Wydział Naukowo-Badawczy
• Wydział Wojsk Rakietowych i Artylerii
• Zakład Dydaktyki
• Zakład Wychowania Fizycznego
• Studium Języków Obcych
• Biblioteka Naukowa
• pododdziały szkolne
• pododdziały zabezpieczenia

• gen. bryg. Andrzej Piotrowski

W Wyższej Szkole Oficerskiej im. gen. Józefa Bema odbyło się łącznie 8 promocji na pierwszy stopień oficerski. Promowano w sumie 689 podporuczników^[3]:

Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema w Toruniu, jest jedną z najstarszych uczelni wojskowych w Polsce. Jej początki sięgają pierwszych lat II Rzeczypospolitej. Została powołana 1 czerwca 1923, na mocy decyzji Szefa Sztabu Generalnego marszałka Józefa Piłsudskiego, pod nazwą Oficerska Szkoła Artylerii. W Toruniu uczelnia funkcjonowała do września 1939 roku. W latach 1923–1939 w Oficerskiej Szkole Artylerii (od 9.08.1928 w Szkole Podchorążych Artylerii) wykształcono 2184 absolwentów.

Na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP z dnia 15 marca 1945 utworzono w Toruniu Oficerską Szkołę Artylerii nr 2. Do jej sformowania skierowano latem 1945 znaczną część kadry i podchorążych z OSA nr 1 w Chełmie. Inauguracja roku szkolnego w OSA nr 2 odbyła się 1 września 1945. W okresie od jesieni 1945 do wiosny 1946 OSA nr 1 działała w Olsztynie. Rozwiązano ją rozkazem Naczelnego Dowódcy WP z 18 stycznia 1946, a część kadry i podchorążych włączono w skład OSA nr 2 w Toruniu, którą przemianowano na Oficerską Szkołę Artylerii.

12 października 1954 Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu nadano imię generała Józefa Bema. Rozkazem Ministra Obrony Narodowej z 21 lipca 1965 przemianowano uczelnię toruńską na Oficerską Szkołę Wojsk Rakietowych i Artylerii. Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 marca 1967, Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii otrzymała status wyższej uczelni zawodowej.

• Andrzej Piotrowski, Mirosław Giętkowski (red.): 90-lecie utworzenia Oficerskiej Szkoły Artylerii. Toruń: 2013. ISBN 978-83-931251-8-0.
• Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1970.
• Zenon Słomczyński (red.), Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema. Zarys historii, Wyd. MON, Warszawa 1974.

• Garnizon Toruń