|
Wydział Filologiczno-Historyczny Akademii Pomorskiej w Słupsku
Wydział Filologiczno-Historyczny Akademii Pomorskiej w Słupsku (WFH AP w Słupsku) – historyczny wydział Akademii Pomorskiej w Słupsku powstały wraz z powołaniem do życia tej uczelni w 1969 roku jako Wydział Humanistyczny. Pod obecną nazwą działał od 2001 od 2019 roku[1][2]. Kształcił studentów na sześciu podstawowych kierunkach zaliczanych do nauk humanistycznych (nauki filologiczne, historyczne i wojskowe), na studiach stacjonarnych, niestacjonarnych oraz wieczorowych[3]. Wydział Filologiczno-Historyczny był jednostką interdyscyplinarną. W jego ramach znajdowały się 3 instytuty[4]. Złożona struktura Wydziału powodowała, że prowadzone były tu badania naukowe w bardzo szerokim spektrum tematycznym. Zatrudnionych było 120 pracowników naukowo-dydaktycznych, w tym m.in. na 6 na stanowisku profesora zwyczajnego z tytułem profesora, 23 na stanowisku profesora nadzwyczajnego ze stopniem naukowym doktora habilitowanego, 39 adiunktów ze stopniem doktora[5]. Według stanu na 2013 rok na wydziale studiowało łącznie ponad tysiąc studentów (na studiach dziennych i na studiach zaocznych) oraz kilkuset słuchaczy studiów podyplomowych, a także kilkunastu doktorantów odbywających studia doktoranckie w ramach Wydziałowego Studium Doktoranckiego[6]. 1 października 2019, zarządzeniem rektora AP, wydział został zlikwidowany na skutek reorganizacji struktur uniwersyteckich. HistoriaGeneza Wydziału Filologiczno-Historycznego sięga 1969 roku, kiedy to utworzono w Słupsku Wyższą Szkołę Nauczycielską, w której ramach utworzono dwa wydziały. Jednym z nich był Wydział Humanistyczny. W jego ramach początkowo funkcjonowały dwa zakłady naukowo-dydaktyczne: Zakład Historii oraz Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych[2]. W 1970 roku powstał kolejny zakład – Zakład Filologii Polskiej, a rok później w 1971 roku Zakład Filologii Rosyjskiej[7]. Jako pierwszy przekształceniom uległ Zakład Historii, który już w 1984 roku został przekształcony w Katedrę Historii, a dwa lata później w 1986 roku w Instytut Historii[8]. W 1991 roku wraz z rozwojem nowych specjalizacji w dziedzinie filologii Zakład Filologii Rosyjskiej został przemianowany na Zakład Neofilologii, a jeszcze w tym samym roku na Katedrę Neofilologii. W 1994 roku Katedra Neofilologii po wzmocnieniu kadrowym została Instytutem Neofilologii[7]. Z kolei wcześniej w 1993 roku Zakład Filologii Polskiej został przekształcony w Katedrę Filologii Polskiej, a w 1999 roku w Instytut Filologii Polskiej (od 2000 roku pod nazwą Instytutu Polonistyki)[8]. W 2001 roku Wydział Humanistyczny zmienił nazwę na Wydział Filologiczno-Historyczny. Ważnymi wydarzeniami było nadanie w 2002 roku przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów wydziałowi uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie historia, zaś w 2012 roku w dziedzinie literaturoznawstwo[2][8]. W 2008 roku powstała najmłodsza jednostka organizacyjna wydziału – Katedra Bezpieczeństwa Narodowego, która w 2013 roku uzyskała także status instytutu[9]. Władze WydziałuW kadencji 2016–2019:[10]
Poczet dziekanów
Kierunki kształceniaWydział kształcił studentów na studiach licencjackich (3-letnie), po których ukończeniu ich absolwenci uzyskują tytuł zawodowy licencjata. Do wyboru były następujące kierunki[3]: Po ukończeniu studiów pierwszego stopnia ich absolwenci mogli kontynuować dalsze kształcenie w ramach studiów magisterskich uzupełniających, trwających 2 lata i kończących się uzyskaniem tytułu zawodowego magistra. Studenci mają do wyboru następujące kierunki i specjalności[3]:
Ponadto wydział prowadził również następujące studia podyplomowe[11]:
Wydział oferował studia doktoranckie (trzeciego stopnia), trwające 4 lata i kończące się uzyskaniem stopnia naukowego doktora w następujących dziedzinach[12]:
Wydział miał uprawnienia do nadawania następujących stopni naukowych[13]:
Struktura organizacyjnaInstytut Historii i Politologii
Instytut Neofilologii
Instytut Polonistyki
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
