Wyniszczenie
Wyniszczenie (kacheksja, z gr. kakòs zły; héxis stan), przestarzale charłactwo (łac. marasmus, inanitio) – znaczny spadek masy ciała wskutek utraty tkanki tłuszczowej, tkanki mięśniowej oraz zwiększonego katabolizmu białek z powodu choroby podstawowej[1]. Wyniszczenie w chorobie nowotworowej zwane jest zespołem kacheksja-anoreksja i charakteryzuje się zespołem zmian[2]. Kacheksja fizycznie osłabia pacjentów do stanu bezruchu związanego z utratą apetytu, astenią i niedokrwistością, odpowiedź na standardowe leczenie choroby podstawowej jest zwykle słaba[3]
Etiologia
ObjawyGłówne cechy wyniszczenia (kacheksji) obejmują stopniowe wyczerpywanie masy mięśniowej i tłuszczowej, zmniejszone przyjmowanie pokarmu, nieprawidłowy metabolizm węglowodanów, białka i tłuszczu, obniżoną jakość życia i zwiększone upośledzenie fizyczne. Występują również zmiany troficzne włosów i paznokci, może rozwinąć się zapalenie jamy ustnej, charakterystyczne jest silne zaparcie[5]. U pacjentów zmniejsza się aktywność seksualna, u kobiet może wystąpić brak miesiączki, ponieważ zmniejsza się objętość krwi pacjenta. Często zmniejsza się filtracja kłębuszkowa w nerkach. Objawia się hipoproteinemia, hipoalbuminemia, a także niedokrwistość żelaza lub niedokrwistość z niedoborem В12. W przypadku kacheksji często obserwuje się zaburzenia psychiczne. Na początku jego rozwoju pojawia się astenia, w którym występuje drażliwa słabość, płaczliwość i depresyjny nastrój. Wraz z rozwojem kacheksji i astenii składnik adynamiczny zaczyna objawiać się w większym stopniu. Z zaostrzeniami choroby podstawowej, która spowodowała kacheksję, często może wystąpić zamieszanie w postaci splątania, zawroty głowy, ciężkie lub szczątkowe formy majaczenia, które są zastępowane stanami lękowymi, apatycznym otępieniem, zespołem pseudoparaliżującym. Pomimo korzystnego wyniku choroby podstawowej powodującej kacheksję, zawsze występuje przedłużona astenia. W wielu przypadkach łączy się to z objawami zespołu psychoorganicznego o różnej intensywności. EpidemiologiaSzacuje się, że kacheksja spowodowana jakąkolwiek chorobą ma wpływ na ponad 5 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych[5]. Brakuje dokładnych danych epidemiologicznych dotyczących częstości kacheksji ze względu na zmieniające się kryteria diagnostyczne i niedostateczną identyfikację osób z tym zaburzeniem. Rozpowszechnienie kacheksji rośnie i szacuje się na około 1% populacji. Częstość występowania jest mniejsza w Azji, ale ze względu na większą populację stanowi podobne obciążenie. Kacheksja jest także poważnym problemem w Ameryce Południowej i Afryce[6]. LeczenieLeczenie pacjentów z kacheksją jest ukierunkowane przede wszystkim na chorobę podstawową, ale koniecznie obejmuje niezbędne środki w celu przywrócenia odżywiania pacjentów, a także dokładną ogólną opiekę nad nimi. Białka i tłuszcze, witaminy są koniecznie zawarte w diecie, podczas gdy wskazane jest stosowanie produktów łatwo przyswajalnych. W przypadku objawów zaburzeń trawienia i wchłaniania pokarmu przepisywane są preparaty wieloenzymatyczne, takie jak pankreatyna itp. W celu usunięcia pacjentów z wyniszczenia z poważnego stanu, pozajelitowo podaje się glukozę, elektrolity, witaminy, hydrolizaty białkowe. Zgodnie ze wskazaniami stosuje się sterydy anaboliczne. W przypadku anoreksji psychogennej leczenie jest przepisywane i wykonywane przez psychiatrę; można stosować wzmacniacze apetytu. Zobacz teżPrzypisy
Kontrola autorytatywna (problem zdrowotny): |