Z4 – komputer zerowej generacji zaprojektowany przez niemieckiego inżyniera Konrada Zuse i zbudowany przez jego firmę Zuse KG w 1945 (pierwsze uruchomienie)[1][2][3]. Po zakończeniu II wojny światowej Zuse kontynuował pracę nad Z4, wprowadzając kolejne ulepszenia. W 1947 umożliwił wprowadzanie stałych z taśmy dziurkowanej[4][5]. W 1950 r., gdy został dostarczony do szwajcarskiej uczelni ETH Zürich (Federalna Wyższa Szkoła Techniczna w Zurychu), posiadał już instrukcje warunkowe[6][7]. W 1955 został sprzedany do Institut Franco-Allemand des Recherches de St. Louis we Francji[8], gdzie był używany do roku 1959. Był to pierwszy sprzedany na świecie komputer, który wyprzedził o 5 miesięcy brytyjski Ferranti Mark I i o 10 miesięcy maszynę UNIVAC I.
↑ abPaul E.P.E.CeruzziPaul E.P.E., Reckoners Chapter 2, [w:] THE PREHISTORY OF THE DIGITAL COMPUTER, FROM RELAYS TO THE STORED PROGRAM CONCEPT, 1935-1945, ed-thelen.org, 1983, s. 39 [dostęp 2018-11-10].
↑ abAutomatic Computing Machinery: News - Institute for Applied Mathematics of the Swiss Federal Institute of Technology, „Mathematics of Computation”, 5 (33), 1951, s. 45–46, DOI: 10.1090/S0025-5718-51-99443-4, ISSN0025-5718 [dostęp 2018-11-10](ang.).
↑RaúlR.RojasRaúlR., Konrad Zuse und der bedingte Sprung [Konrad Zuse i skok warunkowy], „Informatik-Spektrum”, 37 (1), Tekst można przetłumaczyć automatycznie np. przez tłumacza google., 2013, s. 50–53, DOI: 10.1007/s00287-013-0717-9, ISSN0170-6012 [dostęp 2018-11-10](niem.).