Zatoka Helgolandzka
Zatoka Helgolandzka (niem. Helgoländer Bucht) – zatoka Morza Północnego, u wybrzeża Niemiec, stanowiąca południowo-wschodnią część większej Zatoki Niemieckiej[1]. Granice zatoki wyznaczają wyspa Wangerooge na południowym zachodzie, wyspa Helgoland na północnym zachodzie i półwysep Eiderstedt na północnym wschodzie. Główne rzeki uchodzące do zatoki to Łaba, Wezera i Eider. Na południu w głąb lądu wcina się odnoga Zatoki Helgolandzkiej, Jadebusen. Głębokość zatoki wynosi do 56 m[1]. Wybrzeże zatoki jest rozległą strefą pływów (Morze Wattowe), będącą ważnym siedliskiem ssaków morskich, ptaków i ryb. Objęte jest ochroną w ramach trzech parków narodowych: Dolnosaksońskiego Morza Wattowego, Hamburskiego Morza Wattowego i Szlezwicko-Holsztyńskiego Morza Wattowego[1]. Przez zatokę przebiegają drogi wodne wiodące do portu w Hamburgu i Kanału Kilońskiego[1]. Na zatoce rozegrały się dwie bitwy morskie I wojny światowej – pierwsza w 1914 roku[2], druga w 1917 roku[3]. W 1939 roku, podczas II wojny światowej, doszło tu do bitwy powietrznej[4]. Przypisy
|