|
Zbiornik Dnieprzański
Zbiornik Dnieprzański (ukr. Дніпровське водосховище, trb. Dniprowśke wodoschowyszcze) – zbiornik zaporowy na Dnieprze, na terenie obwodu zaporoskiego i dniepropetrowskiego Ukrainy[1][2]. Zbiornik powstał w latach 1932–1933 za sprawą wybudowania na Dnieprze zapory Dnieprzańskiej Elektrowni Wodnej[1]. Jego utworzenie spowodowało zatopienie zespołu progów rzecznych, tzw. porohów, a jednocześnie zapewniło możliwość żeglugi na rzece[3][4]. Obecnie jest wykorzystywany do wytwarzania energii elektrycznej, nawadniania, zaopatrywania w wodę miast i zakładów przemysłowych oraz rozwoju rybołówstwa[1]. Akwen ma 420 km² powierzchni i 170 km długości[2][5]. Objętość zgromadzonej w zbiorniku wody wynosi 3,3 km³, największa szerokość zbiornika to 3,5 km, zaś średnia głębokość – 8,2 m (maksymalna, w pobliżu zapory – 53 m)[1][2]. Zbiornik dzieli się na dwie części: górną „rzeczną”, między miastami Kamieńskie i Dniepr (80 km) i dolną „jeziorową”, między miastem Dniepr i elektrownią wodną w Zaporożu (90 km)[2].  Do zbiornika wpływają rzeki Oril i Protoka, a także wysychające w okresie letnim Worona, Osokirowka, Wołnianka i Sura. Akwen położony jest w strefie stepowej z wąwozami i dolinami rzecznymi. Lewy brzeg do miasta Dniepr jest nachylony, dalej od miasta Zaporoże, podobnie jak cały prawy brzeg, jest wysoki, stromy, ze skalistymi obszarami[1]. Ichtiofauna zbiornika powstała dzięki lokalnym rybom występującym w dorzeczu Dniepru. Na tym obszarze bytowało 47 gatunków ryb. Głównymi wykorzystywanymi w rybołówstwie rybami w akwenie są karp, leszcz, sandacz, krąp, płoć, lin, karaś, szczupak, kilka, ukleja, bersz, okoń i jazgarz. Połowem ryb zajmują się rybacy z przedsiębiorstw przetwórstwa ryb z Nikopola i Zaporoża[1]. Przypisy
|
||||||||||||||||||
