|
Zebra pręgowana
Zebra pręgowana[4], zebra Grevy'ego[5], zebra Grevyego[6] (Equus grevyi) – gatunek ssaka z rodziny koniowatych, należący do grupy zebr. Sierść tułowia ubarwiona w pionowe czarno-białe pasy, zakrzywiające się na biodrach i barkach, na nogach przechodzące w poziome, sięgające kopyt. Brzuch jest biały, grzywa dwubarwna. Charakterystyczne bardzo długie, szerokie uszy zaokrąglone na wierzchołkach. Nowo urodzone źrebięta mają pasy brązowo-czarne, a ich grzywy ciągną się wzdłuż grzbietu aż do ogona. Średnia długość życia wynosi około 20 lat. Nazwa gatunkowa grevyi jest eponimem mającym na celu uhonorowanie Jules’a Grevy’ego, prezydenta Francji. HistoriaNiegdyś licznie występowały w Etiopii, Somalii oraz północnej Kenii, jednakże dziś można je tylko spotkać w północno-wschodniej Etiopii oraz w Kenii. Ten gatunek zebry nie był widywany w Somalii od 1973 roku. Ich liczba zmniejszyła się gwałtownie w latach 70. XX wieku, kiedy ich skóry stały się bardzo modne[7].   Środowisko i odżywianieZebry pręgowane występują na sawannach wschodniej Afryki, w Etiopii i północnej Kenii. Obecnie występowanie w Sudanie nie jest potwierdzone. Są roślinożerne, ich głównym pożywieniem są trawy. WyglądDługość ciała: 2,5–3 m Długość ogona: 38–75 cm Wysokość w kłębie: 1,4–1,6 m Masa: samce 380–450 kg, samice 350–400 kg. Rozmnażanie i życie społeczneZebry pręgowane osiągają dojrzałość płciową w wieku 4 lat. Samice są płodne 2–9 dni co 19–33 dni. Ciąża trwa około 390 dni. Młode rodzą się najczęściej w sierpniu lub we wrześniu. Po 6–14 minutach od narodzin młoda zebra może stać, po około 30 minutach chodzić, a po około 45 minutach biegać. Młode stają się dorosłe po około 275 dniach. W przeciwieństwie do innych gatunków zebr, nie żyje w stałych stadach, nie obserwuje się też stałych związków. Większość osobników żyje w grupach ogierów lub klaczy z młodymi, czasami w grupach mieszanych. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, prowadzonej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody, zebra pręgowana jest klasyfikowana jako gatunek zagrożony wyginięciem (kategoria EN)[3]. Ssaki te są jednak często spotykane w ogrodach zoologicznych.  Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
