12 marca 2015 komitet organizacyjny CONCACAF ustalił terminarz fazy pucharowej oraz przyporządkował stadiony do wszystkich spotkań turnieju. Wrócono do organizacji meczu o trzecie miejsce po raz pierwszy od dwunastu lat oraz zdecydowano rozegrać finał na obiekcie Lincoln Financial Field w Filadelfii. Każdy stadion gościł po dwa spotkania turnieju, z wyjątkiem PPL Park w Chester (Filadelfia), na którym rozegrano tylko mecz o trzecie miejsce oraz Lincoln Financial Field, gdzie została rozegrana wyłącznie finałowa konfrontacja[2].
7 maja 2015 komitet sędziowski CONCACAF ogłosił listę osiemnastu sędziów z dziewięciu federacji wybranych do rozgrywek Złotego Pucharu CONCACAF. Ustalono wówczas także osiemnastoosobowy skład sędziów liniowych[3].
Podobnie jak w poprzednich latach, do rozgrywek Złotego Pucharu CONCACAF automatycznie zakwalifikowały się trzy reprezentacje z Ameryki Północnej i zarazem jedyni triumfatorzy w historii tego turnieju – Stany Zjednoczone, Meksyk oraz Kanada. O zakwalifikowanie się na turniej i obsadzenie dziewięciu pozostałych miejsc walczyły 33 z pozostałych 38 reprezentacji krajów zrzeszonych w strefie CONCACAF. Funkcję eliminacji w poszczególnych strefach pełniły regionalne rozgrywki – Copa Centroamericana 2014 w Ameryce Środkowej oraz Puchar Karaibów 2014 na Karaibach. Były one organizowane przez pomocnicze, regionalne konfederacje podlegające CONCACAF – odpowiednio UNCAF i CFU. Zarówno dla strefy Ameryki Środkowej, jak i dla strefy Karaibów przeznaczono po cztery miejsca na Złotym Pucharze.
Ostatniego uczestnika turnieju po raz pierwszy w historii wyłoniono poprzez dwumecz barażowy o awans pomiędzy reprezentacjami, które zajęły piąte miejsca w Copa Centroamericana i Pucharze Karaibów. Zdecydowano tym samym na zmianę dotychczasowego formatu, w ramach którego Ameryka Środkowa posiadała pięciu przedstawicieli na Złotym Pucharze, zaś Karaiby tylko czterech – wskutek zabrania jednego miejsca Ameryce Środkowej i przekwalifikowaniu go na neutralne równouprawniono tym samym w eliminacjach obydwie strefy.
Z 38 reprezentacji zrzeszonych w CONCACAF z Ameryki Środkowej i Karaibów do eliminacji nie przystąpiło pięć z nich – Bahamy, Bermudy, Kajmany, Saint-Martin oraz Sint Maarten, które nie wzięły udziału w kwalifikacjach do Pucharu Karaibów.
Turniej ten miał miejsce w dniach 3–13 września 2014 w Stanach Zjednoczonych; wzięło w nim udział wszystkich siedem reprezentacji z Ameryki Środkowej zrzeszonych w UNCAF. Rozgrywki wyjątkowo odbyły się w nieparzystym roku oraz na neutralnym terenie, mając charakter jubileuszowy z okazji obchodów 25–lecia powstania konfederacji UNCAF. Spotkania rozgrywane były w Waszyngtonie, Dallas, Houston i Los Angeles. Tradycyjnie odbyła się faza grupowa, po której jeden z zespołów odpadał z rozgrywek, a pozostałe w zależności od miejsca w grupie rywalizowały w bezpośrednich meczach o pierwsze, trzecie i piąte miejsce.
Zgodnie z przyjętymi ustaleniami do Złotego Pucharu CONCACAF bezpośrednio zakwalifikowały się cztery najlepsze reprezentacje Copa Centroamericana – zwycięzca (Kostaryka), finalista (Gwatemala), drużyna z trzeciego miejsca (Panama) oraz z czwartego miejsca (Salwador). Reprezentacja, która zajęła piąte miejsce (Honduras) dostała się natomiast do dwumeczu barażowego o awans do Złotego Pucharu z zespołem z piątego miejsca Pucharu Karaibów.
W środkowoamerykańskich eliminacjach do Złotego Pucharu wzięło udział siedem reprezentacji:
Eliminacje do Pucharu Karaibów trwały od 30 maja 2014 do 12 października 2014. Wzięło w nich udział 24 z 31 reprezentacji z Karaibów zrzeszonych w CFU; gospodarze (Jamajka) oraz Kuba (obrońca tytułu) zakwalifikowały się do Pucharu Karaibów automatycznie, zaś pięć drużyn (Bahamy, Bermudy, Kajmany, Saint-Martin oraz Sint Maarten) zdecydowało się nie przystąpić do eliminacji. Siedem reprezentacji rozpoczęło kwalifikacje od rundy preliminarnej (rozgrywanej w Montserrat i na Arubie), czternaście od pierwszej rundy eliminacyjnej (rozgrywanej na Martynice, Portoryko, Antigui i Barbudzie oraz Saint Kitts i Nevis), zaś trzy od drugiej rundy eliminacyjnej (rozgrywanej na Trynidadzie i Tobago, Haiti i Gwadelupie). Do Pucharu Karaibów awansowało sześć zespołów, które zajęły dwa pierwsze miejsca w trzech grupach drugiej rundy eliminacyjnej.
Właściwy Puchar Karaibów odbył się na Jamajce w dniach 11–18 listopada 2014. Wzięło w nim udział osiem zespołów podzielonych na dwie grupy, zaś w późniejszym czasie reprezentacje na podstawie zajętych w nich miejsc rywalizowały między sobą w bezpośrednich meczach o pierwsze i trzecie miejsce. Nie odbył się mecz o piąte miejsce – zajęła je drużyna z trzeciego miejsca w swojej grupie, dysponująca lepszym bilansem punktów niż drużyna z trzeciego miejsca w drugiej grupie.
Zgodnie z przyjętymi ustaleniami do Złotego Pucharu CONCACAF bezpośrednio zakwalifikowały się cztery najlepsze reprezentacje Pucharu Karaibów – zwycięzca (Jamajka), finalista (Trynidad i Tobago), drużyna z trzeciego miejsca (Haiti) oraz z czwartego miejsca (Kuba). Reprezentacja, która zajęła piąte miejsce (Gujana Francuska) dostała się natomiast do dwumeczu barażowego o awans do Złotego Pucharu z zespołem z piątego miejsca Copa Centroamericana.
W karaibskich eliminacjach do Złotego Pucharu wzięło udział 26 reprezentacji, wliczając w to również kwalifikacje do Pucharu Karaibów (przy drużynach z trzech pierwszych wierszy podano fazy, w których odpadały z turnieju):
18 marca 2014 wiceprezydent CONCACAF, Horace Burrell, zapowiedział zorganizowanie dwumeczu barażowego o awans do Złotego Pucharu CONCACAF pomiędzy piątą reprezentacją Copa Centroamericana (Honduras) i piątą reprezentacją Pucharu Karaibów (Gujana Francuska)[4]. Pierwszy mecz odbył się 25 marca 2015 w Kajennie, natomiast drugi 29 marca 2015 w San Pedro Suli. Zwycięzcą dwumeczu okazał się Honduras, wygrywając z Gujaną Francuską łącznym wynikiem 4:3 – (1:3; Bengtson – Torvic, Privat 2) i (3:0; Najar 2, Lozano).
W Złotym Pucharze CONCACAF 2015 wystąpiło dwanaście narodowych reprezentacji w systemie obowiązującym od 2005 roku. Dziesięciu z dwunastu finalistów uczestniczyło w poprzednim turnieju o Złoty Puchar CONCACAF. Reprezentacja Gwatemali i reprezentacja Jamajki powróciły do rozgrywek po czteroletniej przerwie. Nieprzerwanie od początku powstania turnieju o Złoty Puchar występują w nim reprezentacja Meksyku i reprezentacja Stanów Zjednoczonych, które zanotowały wówczas swój trzynasty występ w rozgrywkach.
Dwunastoma drużynami biorącymi udział w Złotym Pucharze były:
Listy ze wstępnymi składami reprezentacji na Złoty Puchar CONCACAF liczącymi 35 piłkarzy zostały wysłane przez krajowe federacje do CONCACAF najpóźniej do 7 czerwca 2015. Terminem przesłania ostatecznych kadr, liczących 23 piłkarzy i ich numerację, był 27 czerwca 2015. Dwunastu zawodników spoza finałowego składu znalazło się na liście rezerwowej. Trzech zawodników z docelowego składu musiało być bramkarzami. Zawodnikom na ostatecznej liście krajowe federacje miały obowiązek przydzielić numery 1–23, z czego 1 zarezerwowany miał być dla bramkarza[5].
Kontuzjowany zawodnik z finalnego składu mógł być zastąpiony graczem z listy rezerwowej nie później niż dobę przed rozpoczęciem pierwszego meczu danej reprezentacji[5].
Reprezentacje, które awansowały do ćwierćfinału, miały prawo po zakończeniu fazy grupowej zastąpić maksymalnie sześciu piłkarzy z ostatecznego składu zawodnikami z listy rezerwowej. Powołani w taki sposób piłkarze musieli mieć przydzielone numery 24–29[5].
Faza grupowa
Po rozegraniu wszystkich meczów fazy grupowej do ćwierćfinałów awansują dwie drużyny, które zdobyły najwięcej punktów w grupie oraz dwie najlepsze z trzech drużyn zajmujących trzecie miejsce w grupie. Za zwycięstwo w meczu przyznawane są trzy punkty, za remis – jeden punkt. W przypadku gdy dwie lub więcej drużyn uzyskają tę samą liczbę punktów, o awansie decydują kolejno kryteria określone przez CONCACAF[5].
Legenda
Bezpośredni awans do fazy pucharowej.
Awans do fazy pucharowej, jako dwie z trzech najlepszych drużyn zajmujących trzecie miejsce w grupie.
Odpadnięcie z turnieju.
O końcowej kolejności drużyn w każdej grupie decydują:
liczba punktów uzyskana przez drużyny we wszystkich meczach grupowych;
bilans bramek uzyskany we wszystkich meczach grupowych;
liczba goli strzelonych przez drużyny we wszystkich meczach grupowych.
Jeśli dwa lub więcej zespołów mają tyle samo punktów, taki sam stosunek bramek i taką samą liczbę bramek strzelonych, kolejność ustala się w następujący sposób:
liczba punktów uzyskanych w meczach między zainteresowanymi drużynami;
losowanie przeprowadzone przez komitet wykonawczy CONCACAF;
Oficjalną piosenką turnieju wybrano utwór "Sun Goes Down" niemieckiego DJa Robina Schulza z gościnnym udziałem brytyjskiej piosenkarki Jasmine Thompson[37].
.JPG)
.jpg)
