Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Susan B. Anthony

Susan B. Anthony
Susan B. Anthony
Nascimento Susan Anthony
15 de fevereiro de 1820
Adams
Morte 13 de março de 1906 (86 anos)
Rochester
Sepultamento Cemitério Mount Hope
Cidadania Estados Unidos
Progenitores
  • Daniel Anthony
  • Lucy Read
Irmão(ã)(s) Daniel Read Anthony, Mary Stafford Anthony, Jacob Merritt Anthony
Ocupação ativista pelos direitos das mulheres, ativista dos direitos humanos, abolicionista, escritora, civil rights advocate, feminista, sufragista
Prêmios
Causa da morte pneumonia, ataque cardíaco
Assinatura

Susan Brownell Anthony (Adams, Massachusetts, Estados Unidos, 15 de fevereiro de 1820Rochester, Nova Iorque, Estados Unidos, 13 de março de 1906), conhecida como Susan B. Anthony, foi uma escritora, professora, activista feminista, reformadora e abolicionista americana que, juntamente com Elizabeth Cady Stanton, exerceu um papel crucial no movimento progressista e na luta das mulheres pelo direito ao voto.

Biografia

Proveniente de uma família Quaker do lado paterno e Metodista do lado materno,[1] bastante dedicada a causas solidárias, Susan Anthony nasceu a 15 de fevereiro de 1820 em Adams, Massachusetts, filha de Daniel Anthony e Lucy Read, sendo a segunda de sete crianças. O seu nome foi escolhido em homenagem à sua avó materna Susanah e à sua tia paterna Susan. O seu pai Daniel Anthony era um dos mais conhecidos homens na região devido ao seu sucesso nos negócios, nomeadamente na gestão de fábricas e lojas, contudo por se ter casado fora da sua religião e devido às suas ideias progressistas, muitos membros da comunidade Quaker o renegaram. Apesar disso, Daniel continuou a intervir em várias reuniões locais, tornando-se ainda mais radical nos seus discursos onde apoiava fervorosamente a causa abolicionista e a igualdade de géneros em todos os aspectos.

Com seis anos de idade, a sua família mudou-se para Battenville, Nova Iorque, onde o seu pai foi contratado para gerir uma fábrica de algodão. Após se instalarem na cidade e construírem a sua própria casa, Daniel e Lucy focaram-se na educação e emancipação das suas filhas, criando uma escola privada em casa e contratando alguns dos melhores professores da região. Pouco depois, após descobrirem uma das modas da época na sua nova cidade, tanto Susan como as suas quatro irmãs adoptaram como segundo nome apenas uma inicial. Susan optou pelo apelido da sua tia, Brownell, passando assim a assinar Susan B. Anthony. "Podem existir centenas de Susan Anthonys, mas o B. torna-o distinto".[2]

Seguindo o exemplo dos seus pais, em 1837, com apenas 17 anos, Susan começou a organizar e recolher petições contra a escravidão nos Estados Unidos. Nesse mesmo ano, foi para um colégio interno Quaker em Filadélfia, onde se confrontou com um ambiente rígido e severo, bastante diferente daquele que conhecia em casa, contudo apenas após um semestre, devido à crise económica conhecida como Pânico de 1837, que deixou a sua família arruinada financeiramente, esta teve que abandonar os estudos e ajudar a sua família que vendeu todos os seus pertences e propriedades.[3] Durante esse período, Susan e a sua família mudaram-se para uma pequena casa em Hardscrabble, uma pequena aldeia próxima de Battenville, onde tentaram reerguer as suas finanças. Dois anos depois, graças à ajuda de um tio materno, a família Anthony conseguiu reaver grande parte dos seus pertences e Susan B. Anthony conseguiu terminar os seus estudos em casa. Pouco depois, começou a trabalhar como professora numa escola Quaker em New Rochelle, Nova Iorque.[4]

Retrato de Susan B. Anthony (circa 1855)

Em 1845, a família mudou-se novamente para uma quinta nos arredores de Rochester, Nova Iorque, onde se associaram a um grupo de reformadores Quakers que tinham abandonado ou sido excomungados de outras congregações devido às suas ideologias progressistas. Todos os Domingos, a quinta dos Anthony era o local de reunião para vários activistas locais, tais como o proeminente abolicionista Frederick Douglass.[5][6]

Com vinte e seis anos, em 1846, Susan B. Anthony mudou-se para a vila de Canajoharie, Nova Iorque, onde assumiu o cargo de directora do departamento feminino da academia local. Durante esse período, longe das suas influências religiosas e de um meio conservador, pela primeira vez na sua vida, Susan começou a trocar as suas roupas mais simples e tradicionais por vestidos exuberantes e da moda, deixou de falar tradicionalmente como uma Quaker e começou a se interessar pela reforma social, sobretudo na luta pela igualdade salarial de gêneros.[7] Uma outra causa que abraçou e possibilitou a sua primeira intervenção pública foi o movimento Daughters of Temperance, o qual visava o controlo ou até mesmo proibição do consumo e da venda de álcool de modo a combater o alcoolismo, a violência doméstica e o abandono de famílias carenciadas como actos consequentes do seu abuso.[8]

Três anos depois, Susan regressou a casa e a pedido do seu pai, que queria dedicar-se a outros negócios, assumiu a gestão da quinta da família em Rochester, no entanto, em 1850, com o aval e apoio da sua família, passou a dedicar-se inteiramente à luta pelos direitos das mulheres, o sufrágio feminino e universal, a igualdade jurídica e salarial, o direito à independência financeira para as mulheres casadas, a lei do divórcio, o fim da escravatura, a coeducação ou ensino misto, assim como muitas outras causas sociais até ao fim da sua vida.

Activismo Social

Susan B. Anthony na sua casa de família em Adams, Massachusetts, com várias activistas pelos direitos das mulheres e abolicionismo, tais como Laura Clay, Anna Howard Shaw, Alice Stone Blackwell, Annie Kennedy Bidwell, Carrie Chapman Catt, Ida Husted Harper, Rachel Foster Avery, Winfred Harper e Mary Hayes. (1896)

Em 1851, Susan conheceu Elizabeth Cady Stanton, uma das organizadoras da Convenção de Seneca Falls, que se tornou sua amiga e parceira nas lutas a favor dos direitos das mulheres, através da activista americana Amelia Bloomer. Juntas realizaram diversos feitos e manifestações, assim como fundaram várias associações de apoio a causas feministas e abolicionistas como a New York Women's State Temperance Society (1852), a Liga Nacional Leal da Mulher (Women's Loyal National League) (1863), a Associação Americana pela Igualdade de Direitos (American Equal Rights Association) (1866), a Associação Nacional de Sufrágio Feminino (National Woman Suffrage Association) (1869) e o periódico semanal The Revolution (A Revolução) (1868).

Em 1852, participou no primeiro congresso da National Women's Rights, realizado em Syracuse, Nova Iorque.

Elizabeth Cady Stanton e Susan B Anthony

Um ano depois, começou a colaborar com o activista e pregador unitário William Henry Channing, na organização de um congresso em Rochester para defender os direitos das mulheres casadas, relativamente sobre o direito à independência financeira e à posse individual de propriedades. À época, as mulheres dependiam do aval e autorização por escrito da figura paterna ou conjugal para realizar qualquer tipo de compra ou negócio, assim como não tinham o direito à guarda dos seus filhos. Após uma longa campanha de divulgação e angariação de assinaturas e apoios, Susan B. Anthony apresentou a sua petição ao comité do Senado Judicial de Nova Iorque, onde foi ridicularizada pelos seus membros, que a acusaram de insubordinação e falta de pudor. Somente em 1860, após outra longa campanha, Susan obteve sucesso através da legislação da Married Women's Property Act, a qual dava às mulheres casadas o direito à posse de propriedades a título individual, o poder de realizar contractos em seu nome e ainda o direito à guarda conjunta dos seus filhos em caso de separação.[9]

Apoiada por Lucy Stone, Susan começou a organizar várias reuniões para a discussão do abolicionismo nos Estados Unidos, uma causa que apoiava desde pequena idade, expressando nos seus discursos uma visão humanista e progressista, demasiado radical até para alguns membros pró-abolicionistas que sustentavam o envio para África dos escravos foragidos ou libertados, enquanto Susan apoiava a total integração destes na sociedade americana, com direitos legais e cívicos.[10] Em 1856 tornou-se representante estadual pelo estado de Nova Iorque da Sociedade Antiesclavagista Americana (American AntiSlavery Society), liderada por William Lloyd Garrison, e parte do movimento de rede de ajuda a escravos Underground Railroad.[11] Nesse mesmo ano, conheceu e começou a trabalhar com a activista e autora Matilda Joslyn Gage, criando a obra de seis volumes "History of Woman Suffrage" (História do Sufrágio Feminino).

Juntamente com Elizabeth Cady Stanton, sua amiga de longa data, Susan criou em 1863 a Women's Loyal National League, a primeira organização política de mulheres nos Estados Unidos. Para além de se debaterem sobre os direitos das mulheres, uma das maiores petições levadas a cabo pela organização consistia na alteração da constituição americana para se abolir a escravatura, contando com mais de 400 mil assinaturas, originando a criação da 13th Amendment (13ª emenda à Constituição dos Estados Unidos) que finalmente baniu a escravatura e a servidão involuntária no país em 1865.[12]

Em Maio de 1869, Susan, Elizabeth e outras activistas formaram a National Woman Suffrage Association, focando-se essencialmente no direito ao voto universal. Este acto foi do desagrado de várias activistas femininas que acreditavam que essa causa as iria prejudicar, atrasando um direito que tanto ambicionavam. Desiludidas, Lucy Stone, Julia Ward Howe e outras mulheres criaram a American Woman Suffrage Association, gerando-se um clima de mal estar e separação entre o movimento feminino.[13]

Em 1872, Susan foi detida em Rochester, Nova Iorque, por tentar registar o seu voto nas eleições presidenciais. Por não ter o direito ao voto, foi submetida a um julgamento acompanhado e transmitido pelos media da época. Susan B. Anthony foi condenada a pagar 100 dólares, contudo nunca os pagou, afirmando que nunca pagaria nem um 1 dólar por uma pena injusta.[14]

Durante o resto da sua vida, Susan viajou incansavelmente para discursar e lutar pelo direito ao sufrágio universal, dando mais de 100 palestras por ano e trabalhando em campanhas estaduais. Além disso, também trabalhou internacionalmente pela luta da igualdade salarial e jurídica das mulheres, tendo tido o papel principal na criação do Conselho Internacional de Mulheres que existe até os dias de hoje.

Convenção Temperança

Em 1852, durante uma convenção estadual do movimento Temperança, Susan foi proibida de discursar por um orador, que abertamente expressou que as mulheres delegadas apenas ali estavam para ouvir e aprender. Furiosa, ela e outras mulheres do movimento levantaram-se e saíram das imediações, anunciando que criariam uma nova associação e organizariam uma convenção feminina onde todas as mulheres teriam uma palavra a dizer se assim o desejassem. Realizada em Abril desse ano em Rochester, a convenção contou com 500 presenças e originou a New York Women's State Temperance Society, com Elizabeth Cady Stanton como presidente e Susan B. Anthony como representante estadual por Nova Iorque.

Um dos seus maiores feitos, foi a recolha de 28 mil assinaturas numa petição para a proibição da venda de álcool no estado de Nova Iorque. Tornou-se na maior petição realizada por mulheres à época.

Um ano após, Susan B. Anthony participou na Convenção Mundial do movimento Temperança na cidade de Nova Iorque, que durou três longos e caóticos dias devido à questão se as mulheres delegadas deveriam ou não discursar publicamente. Anos mais tarde, Susan comentou que "Nenhum passo grande dado pelas mulheres foi tão amargamente contestado como o de falar em público".[15] Amargurada por este facto, Susan passou a dedicar toda a sua energia ao abolicionismo e aos direitos das mulheres, abandonando a causa da abolição de bebidas alcoólicas.[16]

Outras Intervenções em Congressos e Convenções

Retrato de Susan B. Anthony

Sendo professora, em 1853, Susan B. Anthony participou no Congresso de Professores do estado de Nova Iorque, contudo quando tentou falar foi mais uma vez interrompida, originando-se um enorme debate entre os membros do sexo masculino sobre se era apropriado ou até mesmo legal uma mulher discursar em público. Após meia hora de discussão, foi lhe dada a palavra ao que ela respondeu "(...) Se não conseguem ver que enquanto a sociedade continuar a dizer que uma mulher não é competente para ser advogada, ministra ou médica, mas sim professora, então todos os homens que escolhem ser professores, assumem que não têm mais cérebro que uma mulher".[17]

Em 1857, durante um outro congresso de professores, foi abordado pela primeira vez o conceito de se admitir pessoas de cor nas escolas e faculdades públicas assim como a criação de um sistema de educação misto (coeducação), onde os géneros feminino e masculino não seriam separados nas salas de aula, por Susan B. Anthony, contudo ambas as propostas foram fortemente rejeitadas pelos membros presentes.

Durante a National Woman's Rights Convention (Convenção Nacional dos Direitos das Mulheres) em 1860, Susan apresentou algumas medidas consideradas mais brandas do que o movimento defendia na legalização do direito ao divórcio e na protecção legal da mulher quando abandonada pelo conjugue. Apesar de pertencerem e apoiarem outros movimentos de activismo social, o abolicionista Wendell Phillips opôs-se veemente ao seu discurso, atacando-a não só na convenção como na imprensa da época. Mais tarde, quando foi legalizado no estado de Nova Iorque a lei do divórcio em caso de abandono ou tratamento inumano e degradante, devido a uma campanha criada por Susan B. Anthony, o escritor, abolicionista e político Horace Greeley abertamente discordou com o feito jurídico nos periódicos locais, acusando a activista de ofuscar a causa do abolicionismo em prol dos direitos das mulheres.[17]

Fim de Vida

Susan B. Anthony nunca casou ou gerou descendência, revelando em várias entrevistas que desde cedo percebeu que a vida matrimonial não seria compatível com a sua escolha e missão de vida.

Faleceu aos 86 anos de idade, vítima de paragem cardíaca e pneumonia, na sua casa, em Rochester, Nova Iorque, a 13 de março de 1906, sendo sepultada no cemitério de Mount Hope.

Catorze anos após a sua morte foi finalmente criada a 19th Amendment (19ª emenda à Constituição dos Estados Unidos), que permitiu o sufrágio universal nos Estados Unidos.

Homenagens

Design da moeda de um dólar americano criado por Frank Gasparro em homenagem a Susan B. Anthony

Apenas um ano após o seu falecimento, em 1907, foi erguido um memorial em sua honra na igreja africana protestante (African Methodist Episcopal Zion Church), em Rochester, com o seu retrato e a inscrição "Failure is Impossible" (Falhar é Impossível), por Hester C. Jeffrey, sufragista, activista e presidente do Susan B. Anthony Club, uma organização sufragista de mulheres afro-americanas em Rochester.

Em 1921, o seu retrato foi esculpido por Adelaide Johnson. Actualmente a estátua encontra-se exposta no Capitólio dos Estados Unidos.

Em 1922, a escultora Leila Usher criou um baixo-relevo em homenagem à activista americana. O seu retrato foi doado ao National Woman's Party.

Em 1936, o seu rosto figurou num selo postal de edição comemorativa ao décimo sexto aniversário da 19ª emenda, que permitiu o voto às mulheres, sendo novamente posto em circulação, numa nova edição, em 1958.

Em 1944 foi colocada uma placa em homenagem a Susan B. Anthony na casa onde esta viveu e faleceu em Rochester, por iniciativa da Rochester Federation of Women’s Clubs. Um ano depois a casa foi comprada pela associação, começando a transformação do espaço na Casa Museu de Susan B. Anthony no mesmo ano.

Em 1948 a sua casa na Madison Street, em Rochester, foi identificada como marco histórico do estado de Nova Iorque.

Escultura "Let's Have Tea" em bronze de Susan B. Anthony e Frederick Douglas, realizada por Pepsy Kettavong, em Rochester

Em 1950 foi induzida no Hall of Fame for Great Americans. Para a ocasião foi criado um busto pela escultora Brenda Putnam.

Em 1966 a sua casa na Madison Street, em Rochester foi identificada como marco histórico nacional, tornando-se numa das poucas residências privadas com essa honra nos Estados Unidos da América.

Em 1971, a autora, activista e "mãe" da religião neopagã Wicca Diânica, Zsuzsanna Budapest, fundou um clã de mulheres em homenagem a Susan B. Anthony.

Em 1973, Susan B. Anthony foi induzida no National Women’s Hall of Fame.

Em 1978, Frank Gasparro criou o design para a moeda de um dólar em homenagem à activista pelos direitos das mulheres, que esteve em circulação de 1979 a 1981 e novamente em 1999.

Em 1999, o realizador Ken Burns produziu o documentário "Not for Ourselves Alone: The Story of Elizabeth Cady Stanton & Susan B. Anthony".

Em 1999, o escultor Ted Aub criou uma obra em comemoração do dia em que Susan B. Anthony foi apresentado por Amelia Bloomer a Elizabeth Cady Stanton e se formou uma das mais conhecidas amizades e parcerias na batalha pelos direitos das mulheres nos Estados Unidos da América.

Em 2001, o escultor Pepsy Kettavong realizou a obra "Let's Have Tea", onde Susan B. Anthony toma chá com Frederick Douglas, famoso sufragista e amigo próximo da activista feminista. A escultura encontra-se erigida em Rochester, próximo da Casa Museu de Susan B. Anthony.

A 18 de agosto de 2020, o Presidente dos Estados Unidos, Donald Trump, em celebração do centenário do direito ao voto feminino, anunciou o indulto com "perdão total e completo" a Susan B. Anthony, presa por depositar seu voto, na eleição presidencial dos EUA, em 1872. Ao anunciar o indulto, Trump questionou: "Por que levou tanto tempo?". Apesar da medida ter sido bem recebida inicialmente, rapidamente foi bastante criticada e apontada como uma manobra política da sua segunda campanha presidencial, para atrair mais votos do sexo feminino.[18]

Cinema

  • Not for Ourselves Alone: The Story of Elizabeth Cady Stanton & Susan B. Anthony, documentário realizado por Ken Burns (1999)[19]

Teatro

  • Little Victories, peça teatral escrita por Lavonne Mueller sobre Joana d'Arc e Susan B. Anthony (1983)[20][21]
  • Half the Battle, monólogo teatral escrito e protagonizado por Deborah Baber (1987)[22]
  • Susan & Elizabeth – A Friendship of Consequence, peça teatral escrita e encenada por Chris Milton e Susan Kohout sobre Susan B. Anthony e Elizabeth Cady Stanton (2016)
  • The Agitators, peça teatral escrita por Mat Smart sobre Susan B. Anthony e Frederick Douglas (2017)

Referências

  1. Gordon, Ann D. (10 de janeiro de 2013). The Selected Papers of Elizabeth Cady Stanton and Susan B. Anthony: An Awful Hush, 1895 to 1906 (em inglês). [S.l.]: Rutgers University Press. p. 25 
  2. Gordon, Ann D. (10 de janeiro de 2013). The Selected Papers of Elizabeth Cady Stanton and Susan B. Anthony: An Awful Hush, 1895 to 1906 (em inglês). [S.l.]: Rutgers University Press. p. 27 
  3. Husted Harper, Ida. The Life and Work of Susan B. Anthony (em English). [S.l.: s.n.] p. 78 
  4. Husted Harper, Ida. The Life and Work of Susan B. Anthony (em English). [S.l.: s.n.] p. 84 
  5. Husted Harper, Ida. The Life and Work of Susan B. Anthony (em English). [S.l.: s.n.] p. 45 
  6. Barbour, Hugh; Densmore, Christopher; Moger, Elizabeth H.; Sorel, Nancy C.; Wagner, Alson D. Van; Worrall, Arthur J. (1 de junho de 1995). Quaker Crosscurrents: Three Hundred Years of Friends in the New York Yearly Meetings (em inglês). [S.l.]: Syracuse University Press. p. 134 
  7. International Council of Women (1888). Report of the International Council of Women: Assembled by the National ... (em English). [S.l.]: R. H. Darby, printer. p. 327 
  8. Husted Harper, Ida. The Life and Work of Susan B. Anthony (em English). [S.l.: s.n.] p. 53 
  9. Husted Harper, Ida. The Life and Work of Susan B. Anthony (em English). [S.l.: s.n.] p. 104 
  10. McPherson, James M.; McPherson, James M.; McPherson, George Henry Davis 86 Professor of American History James M. (1964). The Struggle for Equality: Abolitionists and the Negro in the Civil War and Reconstruction (em inglês). [S.l.]: Princeton University Press 
  11. Ellen Carol DuBois (1999). Feminism and suffrage. [S.l.]: Cornell University Press 
  12. Venet, Wendy H.; Venet, Wendy Hamand (1991). Neither Ballots Nor Bullets: Women Abolitionists and the Civil War (em inglês). [S.l.]: University of Virginia Press. p. 148 
  13. Ellen Carol DuBois (1999). Feminism and suffrage. [S.l.]: Cornell University Press. p. 179 
  14. D. Gordon, Ann (2005). «The Trial of Susan B. Anthony» (PDF). Federal Judicial Center & Federal Judicial History Office 
  15. Anthony, Susan B. (1900). Fifty Years of Work for Woman. New York: Independent. p. 414–17 
  16. B. Anthony, Susan (1900). Fifty Years of Work for Woman. New York: Independent. p. 414–17 
  17. a b Stanton, Elizabeth Cady; Anthony, Susan B. (Susan Brownell); Gage, Matilda Joslyn; Harper, Ida Husted; Harper, Ida Husted (1887–1902). History of woman suffrage;. [S.l.]: Rochester, Anthony 
  18. «Trump to pardon voting pioneer Susan B Anthony». BBC News (em inglês). 18 de agosto de 2020 
  19. Ward, Geoffrey C.; Saxton, Martha; Gordon, Ann Dexter; DuBois, Ellen Carol (1999). Not for Ourselves Alone: The Story of Elizabeth Cady Stanton and Susan B. Anthony : an Illustrated History (em inglês). [S.l.]: A.A. Knopf 
  20. LLC, New York Media (7 de fevereiro de 1983). New York Magazine (em inglês). [S.l.]: New York Media, LLC 
  21. N.Y.), Women's Project (New York; Greene, Alexis (2003). A Theatre for Women's Voices: Plays & History from the Women's Project at 25 (em inglês). [S.l.]: ABC-CLIO, LLC 
  22. LLC, New York Media (16 de março de 1987). New York Magazine (em inglês). [S.l.]: New York Media, LLC 

Ligações externas

Read other articles:

Darren Soto Darren Michael Soto (lahir 25 Februari 1978) adalah seorang jaksa dan politikus Partai Demokrat Amerika Serikat asal Orlando, Florida, yang menjadi anggota DPR. Sebelum terpilih dalam Kongres, Soto menjabat selama empat tahun dalam Senat Florida dan lima tahun dalam DPRD Florida. Pranala luar Wikimedia Commons memiliki media mengenai Darren Soto. Congressman Darren Soto official U.S. House website Campaign website Darren Soto di Curlie (dari DMOZ) Biografi di Biographical Directory o…

Canadian politician Ezra Churchill Ezra Churchill (May 18, 1806 – May 8, 1874): Nineteenth-century industrialist, investing in shipbuilding, land, timber for domestic and foreign markets, gypsum quarries, insurance companies, hotels, etc. As a politician he held positions in the Nova Scotia legislature and was appointed a Canadian Senator for the Province of Nova Scotia. Churchill was also a Baptist lay preacher. Early life and Hantsport years Ezra Churchill was born in Yarmouth, Nova Scot…

FirefliesAlbum studio karya Faith HillDirilis 2 Agustus 2005 26 Agustus 2005DirekamMaret – November 2004GenreCountryDurasi54:36LabelWarner Bros.ProduserFaith Hill, Byron Gallimore, Dann HuffKronologi Faith Hill Cry(2002)Cry2002 Fireflies(2005) The Hits(2007)The Hits2007 Fireflies adalah album keenam oleh penyanyi country dan pemenang penghargaan Grammy Faith Hill. Album ini dirilis tanggal 2 Agustus 2005 yang menjadikannya tiga tahun setelah album kelimanya, Cry. Pada minggu pertama, album…

العلاقات البريطانية الفنزويلية المملكة المتحدة فنزويلا   المملكة المتحدة   فنزويلا تعديل مصدري - تعديل   العلاقات البريطانية الفنزويلية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين المملكة المتحدة وفنزويلا.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عا…

العلاقات الكوبية الليسوتوية كوبا ليسوتو   كوبا   ليسوتو تعديل مصدري - تعديل   العلاقات الكوبية الليسوتوية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين كوبا وليسوتو.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجعية للدولتين: وجه المقارنة كوبا ليسوت…

Roman statesman and general (c. 280 – 203 BC) Fabius Maximus redirects here. For other notable Romans with this name, see Fabia gens. Quintus Fabius Maximus VerrucosusFabius Cunctator, statue by J. B. Hagenauer, 1777, at Schönbrunn Palace, ViennaBornc. 280 BCDied203 BCNationalityRomanOther namesCunctatorKnown forFabian strategyOfficeConsul (233, 228, 215, 214, 209 BC)Dictator (221, 217 BC)Censor (230 BC)ChildrenQuintus Fabius MaximusAwardsGrass CrownRoman triumph Quintus Fabius Maxi…

This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Latter Day Saints in popular culture – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2023) (Learn how and when to remove this template message) Latter Day Saints and Mormons have been portrayed in popular media many times. These portrayals often emphasize c…

University of Florida Center for Latin American StudiesEstablished1931DeanDr. Philip Williams (director)LocationGainesville, Florida, USA29°38′57.4″N 82°20′31.5″W / 29.649278°N 82.342083°W / 29.649278; -82.342083Websitehttp://www.latam.ufl.edu/ The University of Florida Center for Latin American Studies is one of the largest centers in the United States for the study of Latin American, Caribbean, and Latino Studies. Specialized degrees are offered in a wide ra…

Pour les articles homonymes, voir Bačka. Cet article possède un paronyme, voir Backa. Cet article est une ébauche concernant la Serbie et la géographie. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Bačka méridionale Administration Pays Serbie Villesou municipalités Novi SadSrbobranBačBečejVrbasBačka PalankaBački PetrovacŽabaljTitelTemerinBeočinSremski Karlovci Démographie Population 607 835…

Real MarinaEmblema della Real Marina del Regno delle Due Sicilie Descrizione generaleAttiva1734-1816 1816-1860 NazioneRegno di Napoli, Regno di Sicilia Regno delle Due Sicilie ServizioForza armata TipoMarina militare ComandantiDegni di notaJohn ActonFrancesco Caracciolo SimboliBandiera Fiamma Flags of the World Database. Superstoria.it. Voci su marine militari presenti su Wikipedia Real Marina del Regno delle Due Sicilie, ovvero Armata di Mare di S.M. il Re del Regno delle Due Sicilie erano le t…

Review of the election 2018 Arizona Superintendent of Public Instruction election ← 2014 November 6, 2018 2022 →   Nominee Kathy Hoffman Frank Riggs Party Democratic Republican Popular vote 1,185,457 1,113,781 Percentage 51.6% 48.4% County results Hoffman:      50–60%      60–70%      70–80% Riggs:      50–60%      60–70%  …

Overview of Denmark at the FIFA World Cup For the women's team, see Denmark at the FIFA Women's World Cup. The FIFA World Cup is an international association football competition contested by the men's national teams of the members of Fédération Internationale de Football Association (FIFA), the sport's global governing body. The championship has been awarded every four years since the first tournament in 1930, except in 1942 and 1946, due to World War II. The tournament consists of two parts,…

Political neologism referring to personalities sympathetic with Putin This article may require copy editing for grammar, style, cohesion, tone, or spelling. You can assist by editing it. (July 2023) (Learn how and when to remove this template message) A Putinversteher logo similar to what may be seen on T-shirts, mugs, and the like Putinversteher or Putin-Versteher (pronounced [ˈpuːtiːnfɛɐ̯ˌʃteːɐ], listenⓘ, female form Putinversteherin) is a German neologism and a political b…

Main character of a creative work For other uses, see Protagonist (disambiguation). Shakespeare's Hamlet, Prince of Denmark. William Morris Hunt, oil on canvas, c. 1864 A protagonist (from Ancient Greek πρωταγωνιστής prōtagōnistḗs 'one who plays the first part, chief actor')[1][2][3] is the main character of a story. The protagonist makes key decisions that affect the plot, primarily influencing the story and propelling it forward, and…

Alleged assassination attempt of Lincoln The Baltimore Plot were alleged conspiracies in February 1861 to assassinate President-elect Abraham Lincoln during a whistle-stop tour en route to his inauguration. Allan Pinkerton, founder of the Pinkerton National Detective Agency, played a key role by managing Lincoln's security throughout the journey. Though scholars debate whether or not the threat was real, Lincoln and his advisors clearly believed that there was a threat and took actions to ensure…

State-owned railway company in Ukraine This article is about the Southwestern Railways in Ukraine. For the UK company, see South Western Railway (train operating company). For other uses, see South Western Railway (disambiguation). Southwestern Railways Південно-Західна залізницяSubdivisions of Ukrainian RailwaysOverviewHeadquartersKyivLocaleCentral Ukraine, North UkraineDates of operation1870–presentPredecessorSouthwestern Railways (Soviet Union)TechnicalTrack gaug…

This article is about the MHPArena in Stuttgart. For the indoor sporting arena in Ludwigsburg, see Arena Ludwigsburg. Stadium in Stuttgart, Baden-Württemberg, Germany MHPArena[1][2]UEFA Former namesStuttgarter Kampfbahn (1929–1933)[3] Adolf-Hitler-Kampfbahn (1933–1945) Century Stadium (1945–1949) Neckarstadion (1949–1993) Gottlieb-Daimler-Stadion (1993–2008) Mercedes-Benz Arena (2008–2023)AddressMercedesstraße 87, 70372LocationStuttgart, Baden-Württemberg, …

Cet article est une ébauche concernant le théâtre. Vous pouvez partager vos connaissances en l’améliorant (comment ?) selon les recommandations des projets correspondants. Théâtre des Bouffes-Parisiens La façade de la rue Monsigny. Données clés Type Théâtre Lieu 4, rue MonsignyParis IIe, France Coordonnées 48° 52′ 06″ nord, 2° 20′ 08″ est Architecte Allard et Brunneton (1re salle)Théodore Ballu (2e salle) Inauguration 23 janvi…

Questa voce sull'argomento calciatori olandesi è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. John de Wolf Nazionalità  Paesi Bassi Altezza 187 cm Calcio Ruolo Difensore Squadra  Feyenoord (Assistente) Termine carriera 2000 - giocatore CarrieraSquadre di club1 1983-1985 Sparta Rotterdam58 (4)1985-1989 Groningen112 (5)1989-1995 Feyenoord111 (9)1995-1996 Wolverhampton28 (5)199…

Державний комітет телебачення і радіомовлення України (Держкомтелерадіо) Приміщення комітетуЗагальна інформаціяКраїна  УкраїнаДата створення 2003Керівне відомство Кабінет Міністрів УкраїниРічний бюджет 1 964 898 500 ₴[1]Голова Олег НаливайкоПідвідомчі орг…

Kembali kehalaman sebelumnya