陳丹衷陳丹衷(?—17世紀),字旻炤,應天府上元縣人[1],明朝、南明政治人物。 生平陳丹衷和凌世韶是朋友,年輕時以侍奉母親至孝聞名。其文章深奧自成一家,詩歌類近《離騷》,與杜甫、李賀相似,同時也擅長畫作[2]。崇禎十二年(1639年),中式順天鄉試舉人[3],崇禎十六年(1643年)中進士,上疏推薦副總兵成大用,招攬廣西土兵掃蕩流寇,崇禎帝聞奏大喜,即授其河南道監察御史,巡按廣西,徵收當地賦稅作兵餉,並訓練士兵預備調用[1]。 弘光帝繼位,陳丹衷負責到江北宣諭,推薦王燮出任山東巡撫,不久代黃澍巡按湖廣。其後因忤逆馬士英,改任湖廣長沙府知府,尚未成行,南京已經失守,他即出家為僧,法名道昕,寫下二百多首詩賦以自傷。晚年一意禪悅,留下文稿二十多卷[4][5]。 引用
參考文獻 |
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve