譚廣譚廣(1363年—1444年),字仲宏,江浙等處行中書省鎮江路丹徒縣(今江蘇省鎮江市)人,明朝軍事將領。永寧伯。 生平洪武初年,跟從征討金山,后擔任燕山護衛百戶。靖難之役時,跟從朱棣起兵,在白溝、真定、夾河之戰中均有功,升任指揮使,留守保定。當時中央軍都督韓觀領兵十二萬人來攻,譚廣則以孤軍力拒四十余日,并伺機攻破[1]。 永樂九年,升任大寧都指揮僉事,后統領神機營,跟從明成祖北征,擔任驍騎將軍。永樂十一年在山西練兵,次年跟從朱棣征討九龍口,擔任前鋒。后論功晋升都督僉事[2]。明仁宗即位后,升爲左都督,佩鎮朔將軍印,鎮宣府[3]。 正統六年十一月,以禦敵功,封永寧伯,祿千二百石,仍鎮宣府。八年乞致仕,后不許。次年十月召還陛見,明英宗憫其老,免常朝。該月卒,年八十二。謚襄毅[4]。 参考文献
|
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve